Abstract:

II. Abdülhamit’in otuz yıllık istibdat döneminin Jön Türkler tarafından son bulması üzerine rafa kaldırılan Osmanlı Anayasası, 23 Temmuz 1908 yılında tekrar ilan edilmiştir. Böylece II. Meşrutiyet dönemi başlamıştır. Osmanlı tarihinde ilk çok partili hayata geçiş bu dönemde gerçekleşmiştir. Çok partili hayata geçiş beraberinde iktidar-muhalefet ilişkilerini meydana getirmiştir. Bu dönemin siyasal hayatını etkileyen en önemli aktörün İttihat ve Terakki Cemiyeti olması, ona karşı muhalefet cephesinin oluşmasına neden olmuştur. Özellikle Ahrar Fırkası ve Hürriyet ve İtilaf Fırkası, muhalefet cephesini oluşturan iki önemli aktör olarak siyasi hayatta yerini almıştır. İktidar-muhalefet ilişkileri bahsi geçen bu gruplar arasında şekillenmiştir. İktidar-muhalefet arasında tırmanan gerginliklerin sonucunda ise tarihimize 31 Mart Vakası olarak geçen askeri ayaklanma yaşanmıştır. 31 Mart Olayı sonrasında yaşanan hükümet krizleri ve seçimler ise 1913 yılında gerçekleşen Babıâli Baskını’nın temelini oluşturmuştur. Bu makalede Babıâli Baskını’na giden süreçte yaşanan 1912 seçimleri, Arnavutluk isyanı, ordu içerisinde oluşan Halâskârı Zabitan grubunun faaliyetleri ve darbenin sonuçları ordu-siyaset ilişkisi üzerinden anlatılmaya çalışılacaktır.

Keywords: