Abstract:

Demiryolu yapımı ve kullanımının, Avrupa’da modern ve yaygın hale gelmesi ile taşımacılığın bu yeni hali Osmanlı Devleti’nde de merak uyandırmış, gerek padişahlar gerekse devlet adamları ekonomik ve siyasi sebeplerden ülkeye demiryolu ağını getirmek istemiştir. Ancak bunu yapabilmek için gerekli tecrübe ve donanıma sahip olunmadığı gibi, yeterli sermayenin de mevcut olmaması, yabancı sermayedarın davet edilmesine sebep olmuş, bu da bir nevi ülkeyi sömürüye açmakla aynı anlama gelmiştir. Demiryolu ağının gerekliliğine inanan ancak bunun ülkeyi sömürü aracı olduğunun bilincinde olan Meşrutiyet idarecileri, Sultan Abdülhamid’in politikalarından farklı biçimde bu işi devam ettirmek istemiş ancak zaman ve tecrübe onları da benzer bir noktaya getirmiştir. Fakat ülkenin bekası ve demiryolu ağlarının örülebilmesi için, çıkan isyan ve savaşlara rağmen taviz vererek de olsa demiryollarını inşa ettirmeye devam etmişlerdir.

Keywords: