Views
6
Osmanlılıların Kur’ân-ı Kerîm’i anlama ve yorumlama süreçlerinde en fazla etkili olmuş tefsirin Kâdî Beyzâvî’nin Envâru’t-tenzîl’i olduğu söylenebilir. Osmanlı ilmiyesi, tefsir eğitimlerini bu eser üzerinden yürütmüş, onun üzerine pek çok hâşiye kaleme almıştır. Bununla birlikte müfessir Beyzâvî’nin bu eserindeki tefsir tercihleri bazı âlimlerce tenkitlere uğramıştır. Ona çok sayıda eleştiri yöneltenlerden biri Osmanlı âlimlerinin en mümtazlarından kabul edilen Şeyhülislâm İbn Kemâl Paşa’dır. Örneğin İbn Kemâl Paşa, Bakara sûresinin inkarcılara dünya hayatının süslendiğini (züyyine) anlatan 212. âyetinin tefsirinde bu süsleme işini yapanın hakikî fâilinin “şeytan” olduğunu belirtmiş, “Allah” olduğunu söyleyen Beyzâvî’nin hatalı olduğunu iddia etmiştir. Ancak onun Beyzâvî’ye yönelttiği bu eleştirisi cevapsız kalmamıştır. Sahaflar Şeyhizâde Es‘ad Efendi, İbn Kemâl’e itirazlarını içeren müstakil bir risale telif etmiştir. Es‘ad Efendi bu risalesinde öncelikle görüşlerini temellendireceği esasları açıkladığı bir giriş yazmış, ardından da İbn Kemâl’in yorumunun beş açıdan isabetli olmadığını ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede ise Es‘ad Efendi’nin söz konusu risalesine dair bir inceleme yazısı ve yazma halindeki metnin transkripsiyonu yer almaktadır. Bu makale ile Osmanlı dönemi tefsir literatürü içindeki eleştiri kültürüne işaret edilerek Osmanlıların Kur’ân’ı yorumlama faaliyetlerine dair tespitlerin derinleştirilmesine katkı sağlamak amaçlanmıştır.
It can be said that the most influential in the process of understanding and interpretation of the Qur’an is that the Qur’an is the most influential in the process of understanding and interpretation of the Qur’an. He has made his teaching, he has made his teaching, he has made his teaching, he has made his teaching, he has made his teaching, he has made his teaching. But the worshippers of the worshippers of the worshippers of the worshippers of the worshippers of the worshippers of the worshippers of the worshippers of the worshippers of the worshippers. He is the one who has a great deal of criticism, and he is the one who has a great deal of criticism, and he is the one who has a great deal of criticism. For example, Ibn Kemal Pasha said in the verse 212 of the Qur’an that the unbelievers were decorated with the life of the world (züyyine) that the true fallient of the doing this decoration is “the devil” and that “Allah” is the fallient of the Beyzâvi. But the criticism that he has brought to Beyzavi has not remained unresponsible. The Lord of the Covenant, the Lord of the Covenant and the Lord of the Covenant, the Lord of the Covenant and the Lord of the Covenant. Es'ad Efendi wrote a entry in this message that he first explained the foundations that his opinions would be based on, and then tried to show that Ibn Kemal's interpretation was not accurate in five ways. This article contains a review of Es'ad Efendi's correspondence and a transcription of the text in writing. This article is aimed at contributing to the deepening of the findings about the activities of the Ottoman interpretation of the Qur’an by pointing out the criticism culture in the Ottoman literature.
Article Detail 
Similar Articles
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
