Abstract:

Bu makalede, tematik bir örgü dahilinde, Türk dili ve kültürü tarihi kapsamında, tarihi Türk şivelerinde geçen (Eski ve Orta Türkçe), yaklaşık olarak 10. asırdan 16. asra kadar eski Türk kültürünün bir parçası olmak suretiyle Türk dili ve edebiyatında yer bulmuş olan on içecek adı (baxsum, ba?iq, begni, bor, boza, çaqır, seker, suwsuş, sorma, süçig), içinde geçtikleri metin parçalarıyla beraber, leksikolojik (kelimebilimsel) açıdan incelenmiş, eldeki verilerin ışığında; yapı, anlam ve köken bilgisi açısından analiz edilerek dilbilimsel kavram alanları ortaya konmaya çalışılmıştır.

Keywords: