Abstract:

Bu çalışmanın amacı, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Yenice Meslek Yüksekokulunda öğrenim gören birinci ve ikinci öğretim öğrencilerinin dinleme becerileriyle ilgili algılarını araştırmaktır. Yapılan bu çalışma, Çanakkale’de bulunan 18 birinci sınıf öğrencisiyle yürütülmüştür. Katılımcılar 17-21 yaş aralığındadır. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden odak grup görüşmesiyle yapılmıştır. Veri toplamak için dinleme becerisiyle ilgili sorular sorulmuştur. Bu sorular dinleme becerisi, nedenleri ve dinlemenin etkisiyle ilgilidir. Görüşme formunda öğrencilere 10 soru sorulmuştur. Elde edilen sonuçlardan öğrencilerin dinleme becerisiyle ilgili yeterli bilgiye sahip olmadıkları anlaşılmıştır. Birinci ve ikinci öğretim öğrencileri arasında da dinleme becerisiyle ilgili farklılıklar bulunmaktadır. Genel olarak öğrencilerin dinlemeyi daha çok kendilerini ifade etme olarak algıladıkları görülmüştür. Dinlemenin öğrencilerde rahatlama, duyguları ifade etme, sessizlik ve huzur, anlaşılma ve dikkate alınma olarak da algılandığı gözlenmiştir. Dinlemeyi etkileyen ortamların durumu, mekânın uygunluğu ve dikkatin toplanmasının verimli bir dinleme için önemli olduğu katılımcılar tarafından dile getirilmiştir. Birinci ve ikinci öğretimde okuyan öğrencilerin dinlemeyle ilgili görüşlerinde de çeşitli farkların oluştuğu yapılan analizlere yansımıştır. Birinci öğretimdeki öğrenciler, hayata erken başlanması, insanın alıcılarının sabah daha açık olması, vaktin çoğunun uyuyarak geçmemesi gibi durumlardan dolayı birinci öğretimin dinleme becerisinin geliştirilmesi açısından daha uygun olduğunu dile getirmişlerdir. İkinci öğretimdeki öğrenciler ise çeşitli nedenlerden dolayı akşam derslerinin ve ortamın kendileri için dinleme açısından daha uygun olduğunu dile getirmişlerdir. Zaman olarak farklılıklar olsa da her öğrencinin dinlemeyi önemsediği ve kendi açısından dinleme becerisinden faydalandığı yapılan analizlerde paylaşılmıştır. Bu bulgular tartışılmış ve çalışmayla ilgili önerilerde bulunulmuştur.

Keywords: