Abstract:

Giderek ağırlaşan yaşam koşulları ve sosyo-ekonomik faktörler kadınların iş yaşamında daha fazla yer almasını zorunlu hale getirmiştir. Kadınların iş yaşamındaki yeri, bireysel ve toplumsal kalkınma bakımından hayati bir unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu noktada çalışan kadınların toplam işgücü içerisindeki oranı ve özellikle eğitim seviyeleri, verimliliği etkileyen en önemli unsurlardandır. İllerde yaşam endeksi; konut, çalışma hayatı, gelir ve servet, sağlık, eğitim, çevre, güvenlik, sivil katılım, altyapı hizmetlerine erişim, sosyal yaşam ve yaşam memnuniyeti olmak üzere yaşamın 11 boyutunu kapsamakta ve bireylerin ve hanehalklarının yaşamını objektif ve subjektif göstergeler kullanarak yaşam boyutları ayrımında il düzeyinde ölçmeye, karşılaştırmaya ve zaman içinde izlemede kullanılmaktadır. Araştırmada, İŞKUR ve TUİK verilerinden yararlanılarak, Türkiye’nin farklı bölgelerinden verilerine ulaşılabilen 7 ildeki (Bolu, Denizli, Nevşehir, Düzce, Mersin, Siirt, Van) çalışan kadınların eğitim seviyeleri (ortaöğretim, önlisans, lisans) ile bu illerin yaşam endeksleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Sonuç olarak, çalışan kadınların eğitim seviyeleri ile illerin yaşam endeksleri arasında önemli bir ilişki olduğu belirlenmiştir.

Keywords: