Abstract:

Halka açık alanlar yalnızca günlük faaliyetlerin yürütüldüğü değil aynı zamanda sosyalleşmenin ve toplumsal hayata katılımın da sağlandığı yerlerdir. Video gözetim cihazları ise halka açık alanlarda hem çeşitli güvenlik kaygıları hem de gelişen teknolojinin etkisiyle yaygın şekilde kullanılmaya başlanmıştır. Yapay zekâdaki gelişmeler de bu ivmelenmeye eklenmiş, yüz tanıma gibi özelliği olan kameralar değişmez nitelikte kişisel veri elde ettiklerinden pek çok açıdan çeşitli faydalar sağlamaya başlamıştır. Diğer taraftan halka açık alanlarda video gözetim cihazlarının yaygın kullanımı kişisel verilerin korunması yönünden birtakım kaygılar doğurmuş, video kayıt cihazları ile yapılan gözetime ilişkin hukuk kurallarının yeterliliği, güvenlik amacıyla elde edilen kişisel verilerin hukuka uygunluğu gibi konular tartışılmaya başlanmıştır. Kişisel verilerin korunması konusunda pek çok temel ve ikincil nitelikli hukuki düzenleme bulunan Avrupa Birliği ve Avrupa Konseyi üyesi bir ülke olarak Fransa’da video gözetimin geniş bir uygulama alanı vardır. Ülkede ayrıca konu hakkında düzenlenen kanun hükümleri, Ulusal Video Gözetim Komisyonu (Commission Nationale de la Vidéoprotection) gibi resmi birimler, Veri Koruma Otoritesi’nin (CNIL) tavsiye niteliğindeki rehber ve kararları ile ikincil nitelikteki düzenlemeler mevcuttur. Ancak yine de video gözetimin caydırıcılık, etkililik gibi işlevleri tartışılmakta, kişisel verilere ilişkin hukuki düzenlemelerin varlığı, ülkede uygulanan sürekli video gözetim faaliyetlerine yönelik eleştirilerin ve hukuka aykırılık iddialarının önüne geçememektedir. Çalışmada Fransa’da halka açık alanlarda yapılan video gözetim ele alınmış, video kayıt cihazları karşısında kişisel verilerin korunmasını temin eden yasal zemine ve kameralı gözetim uygulaması hakkındaki mevcut eleştirilere yer verilmiştir. Bununla birlikte Fransa örneği üzerinden video gözetim ile kişisel verilerin korunması arasındaki ilişki belirtilmiş, özellikle yapay zekâ kullanabilen kameralar gibi yeni teknolojik gelişmelerin yaratabileceği hukuki ve etik zorlukların altı çizilmiş, güvenlik sağlama ile veri koruma arasındaki ölçülülüğün önemine değinilmiştir. Son olarak çalışmada, Fransa’da mevcut yasal düzenlemelere rağmen video gözetime dair bazı uygulamaların kişisel veriler yönünden endişelere sebep olduğu, daha etkin bir mekanizma oluşturulması gerektiği ifade edilmiştir.

Keywords: