Abstract:

Bu çalışmanın amacı İmam-Hatip Ortaokul ve Liselerinde görev yapan öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri düzeyini belirlemektir. Çalışmada araştırma yöntemi olarak, genel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma örneklemi 146’sı imam hatip lisesi, 154’ü imam hatip ortaokulunda olmak üzere toplam 300 öğretmenden oluşmuştur. Araştırmada, veri toplama aracı olarak Coşkun (2009) tarafında geliştirilen “Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sonuçları şunlardır: 1-İmam Hatip Ortaokul ve Liselerinde öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri, ölçekten alınabilecek en yüksek puana göre yüksek düzeydedir. 2- Genel olarak kadın öğretmenlerin erkeklere göre daha yüksek yaşam boyu öğrenme eğilimi gösterdiği; motivasyon alt boyutunda bekar öğretmenlerin evli öğretmenlere göre daha yüksek yaşam boyu öğrenme eğilimi gösterdiği; öğrenmeyi düzenlemede yoksunluk alt boyutunda 1-5 yıl kıdeme sahip öğretmenlerin 26 yıl ve üzeri kıdeme sahip öğretmenlere göre ve 6-10 yıl kıdeme sahip öğretmenlerin 21-25 yıl ve 26 yıl ve üzeri kıdeme sahip öğretmenlere göre daha yüksek yaşam boyu öğrenme eğilimi gösterdiği tespit edilmiştir. Öğrenmeyi düzenlemede yoksunluk alt boyutunda 26-30 yaş grubu öğretmenlerin, 41 yaş ve üstü öğretmenlere göre yaşam boyu öğrenme eğilimleri daha yüksek bulunmuştur. 3- Araştırma kapsamında eğitim durumu, çalışılan okul türü, mezun olunan fakülte ve branş türü değişkenlerine göre öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığa rastlanmamıştır.

Keywords: