Abstract:

Hadikatü’s-süeda hacim itibariyle Fuzûlî’nin en büyük eseri ve İran yazarı Hüseyin Vaiz Kâşifî’nin Ravzatü’ş-şüheda’sının Türkçeye serbest çevirisidir. Her iki eser genellikte mensur olsa da, bütün sayfaları yer yer manzum kısımlarla süslenmiştir. Hadikatü’s-süeda eserindeki manzum kısımların Hüseyin Vaiz Kâşifî’nin Ravzatü’ş-şüheda’daki manzumelerle kıyaslanması sonucunda ilk defa olarak böyle bir kanaate varılmıştır ki, Fuzûlî’nin çevirisindeki şiirlerin hepsi onun özgün şiirleri değildir. Onların bir kısmı Ravzatü’ş-şüheda’dan aynen alınmış, bir kısmı tercüme edilmiş, bir kısmıysa nazire olarak kaleme alınmıştır. Bütün araştırıcılar Fuzûlî’nin Hadikatü’s-süeda eserinde kullandığı manzum kısımların Türk ve Arap dillerinde olduğunu belirtseler de, bildiride net örneklere dayanılarak bu eserde Farsça şiirlerin olduğu da kanıtlanmıştır.

Keywords: