Abstract:

Osmanlı coğrafyasında emeğin istihdam alanı ile iş arayanların bulunduğu yerler birbirinden farklı idi. Bu durum gurbetçiliği tetiklemekteydi. Rumeli’de geçim sıkıntısı çekenler İstanbul’un yanı sıra hasat vakti Yunanistan, Bulgaristan, Romanya kırsalına gidiyorlardı. Doğu ve Güneydoğulular rızıklarını temin için Adana’ya giderken, Orta Anadolu ve Adalardan İzmir ve Batı Anadolu’ya geliyorlardı. Göç veren yerlerdençok sıkıntı çekilen yer Trabzon bölgesiydi. Halk çareyi gurbete gitmekte buluyordu.  Gurbetçiler Trabzon’dan Zonguldak, İstanbul, Bulgaristan, Romanya, Rusya ve Gürcistan’a geçici olarak gitmekteydi.

Keywords: