Abstract:

İslâm düşüncesinde ve Kelâm tarihinde çok önemli bir öneme sahip olan “te’vîl” problemi, Mu‘tezîlî Kâdî ‘Abdülcebbâr’ın da kafa yormuş olduğu temel sorunların başında gelmektedir. “Te’vîl”i, bir metodoloji olarak kabul eden Kâdî ‘Abdülcebbâr, kendi düşünce sisteminde daha çok söz-anlam veya muhkem-müteşâbih ikilemi doğrultusunda görüş ve düşünce ileri sürmüştür. Öyle ki, Kâdî ‘Abdülcebbâr, bu metedolojiyi benimserken ya da daha özelde dinsel nasslara uygularken, tesâdüflere dayalı ya da gelişi güzel olarak hareket etmemiş; bu doğrultuda, dinsel ve felsefî birtakım temeller çerçevesinde te’vîli besleyen tüm insanî ve ahlâkî değerlerden önemli derecede yararlanmaya çalışmıştır. Bu çalışmada, Kâdî ‘Abdülcebbâr özelinde “te’vîl” konusunun temel argumanları ve dayanakları tanıtılacaktır

Keywords: