Özet:

Araştırmada farklı düzeyde eğitim verilen (lisans, yüksek lisans ve doktora) eğitim fakültelerinde çalışan öğretim elemanlarının sınıf içi iletişim becerilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli uygulanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden amaçlı örnekleme yöntemiyle belirlenmiş ve üç üniversitede öğrenim gören öğrencilerden veri toplanmıştır. Veri toplama aracı olarak iletişim becerileri ölçeği (Karagöz ve Köstereklioğlu, 2008) kullanılmıştır. Analiz sonuçlarında farklı düzeyde eğitim veren eğitim fakültelerinde iletişim becerileri açısından “saygı”, “ifade becerisi” ve “demokratik tutum” alt boyutlarında anlamlı bir fark gözlenemezken, “değer”, “engeller” ve “motivasyon” alt boyutlarında, öğretim düzeyi farklılaşan üniversitelere göre anlamlı farklar gözlenmiştir. Özellikle öğretmenin öğretim ortamında iyi bir model oluşturmasını, sıcak ve coşkulu olmasını,  mesajın kaynağa etkili şekilde ulaşmasını belirlemeye çalışan “motivasyon” boyutu lisans düzeyinde eğitim veren üniversitede daha yüksek doktora düzeyinde ise daha düşük bulunmuştur. “Değer” ve “engeller” alt boyutlarında ise verilen eğitimin kademesi yükseldikçe öğretim elemanının iletişiminin arttığı görülmektedir. Öğretim elemanlarının iletişim becerileri konusundaki farkındalıklarını artırması için gerekli önlemler alınarak iletişim becerisi eğitimi verilmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler: