Görüntüleme
25
İndirme
6
İslâm tarihinde imamlık, ilk olarak Hz. Peygamber’in (sav) namaz kıldırmasıyla başlatılmaktadır. Daha sonra Dört Halife dönemi, Emevîler, Abbasîler ve Selçuklular başta olmak üzere pek çok devletten Osmanlı’ya intikal etmiştir. Köklü bir müessese olan imamlık, Osmanlı’da çok daha zengin bir yapıya dönüşmüştür. Mescid, câmi, Enderûn odaları, devlet daireleri, saray vb. yerlere imamlar tayin edilmiştir. Bununla birlikte yeniçeri ağası, sadrazam, şeyhülislam, şehzâde, hanım sultan ve padişah gibi son derece önemli şahısların özel imamları olmuştur. Bu imamlar arasında ilmî ve siyâsî açıdan en yüksek konumda olanlar padişah imamlarıdır. İmâm-ı sultânî, imâm-ı şehriyârî ve hünkâr imâmı başta olmak üzere pek çok şekilde zikredilen sultan imamları, ulemâ sınıfına mensup olup güzel sesli olmalarının yanında mûsikî alanında da yetkin şahsiyetlerdir. Onlar, etkili sesleriyle Kur’ân-ı Kerîm tilâveti icrâ etmişlerdir. Aralarında şehzâde ve padişaha mûsikî hocalığı görevini îfâ edenler, hânendelik, sâzendelik, bestekârlık, yeni makam terkîbi ve terâvîh tertîbi hususlarında mûsikîye/dinî mûsikîye önemli katkıda bulunanlar olmuştur. Osmanlı Devleti’nde tespit edebildiğimiz kadarıyla ikisi Halîfe Abdülmecid’in imamı olmak üzere toplamda doksan iki padişah imamı bulunmaktadır. Bunlar arasında bestekâr olan padişah imamlarının, Mevlid’in müellifi Süleyman Çelebi’nin aynı zamanda kaynaklarda Mevlid’in bestekârı olabileceği tahmin edildiği için onu da dâhil ederek toplamda on kişi olduğu söylenebilir. Diğer dokuz bestekâr imâm-ı sultânîler de Şâmî Yusuf Efendi, Edirneli İbrahim Efendi, Arabzâde Abdurrahman Bâhir Efendi, Çavuşzâde Mehmed Emin Efendi, Kırımlı Hafız Ahmet Kâmilî Efendi, Sadullah Efendi, Kazasker Mustafa İzzet Efendi, Medenî Aziz Efendi ve Tanbûrî Ali Efendi’dir. Bestekâr imâm-ı sultânîlerle sınırlandırılan bu çalışmanın giriş bölümünde, Osmanlı’da imâm-ı sultânîlik müessesesinin tarihsel seyri ele alınmıştır. Birinci bölümde, bestekâr imâm-ı sultânîlerin hayatı ve mûsikî yönleri incelenmiştir. İkinci bölümde, bestekâr padişah imamlarının dinî mûsikîye katkıları değerlendirilmiştir. Sonuç bölümünde ise bestekâr imâm-ı sultânîler ile ilgili elde edilen bulgular sunulmuştur. Çalışma, nitel araştırma yöntemlerinden kaynak taraması, veriler ise içerik analizi ve karşılaştırma yöntemi ile ele alınmıştır.
The history of Imamate in Islam traces back to the leadership of Prophet Muhammad (peace be upon him) in prayer. Subsequently, the concept of Imamate was passed on from various states such as the Rashidun Caliphate, the Umayyads, the Abbasids, and the Seljuks, before eventually being adopted by the Ottoman Empire. Over time, Imamate evolved into a well-established and elaborate institution in the Ottoman Empire. Imams were appointed to places such as mosques, Enderûn rooms, palaces, government offices, etc. spatially. However, there were special imams of extremely important personalities such as chief of the janissary, the prince, the lady sultan, the grand vizierate, the sheikh ul-Islam and the sultan. Among the imams mentioned, those who are in the highest position in terms of science and politics are the imams of the sultan. The imams of the sultan, who are mentioned in many ways, especially the imam-ı sultani, imam-ı sehriyari and hunkar imamı, belong to the high class of science and are also authority figures in the field of music, besides their beautiful voices. They performed the recitation of the Qur’an with their effective voices. Among them, those who fulfilled the duty of music teacher to the prince and the sultan, have made important contributions to music/religious music in the fields of vocal performance, instrument performance, composition performance, invention of new maqam and tarawih arrangement. As far as we can determine in the Ottoman Empire, there were a total of ninety-two sultan’s imams, two of which were the imams of caliph Abdulmecid. It can be stated that there are a total of ten individuals who composed the sultan's imams, including Suleyman Celebi, the author of Mevlid, who is also believed to be the composer of the Mevlid according to sources. The other nine composers of the sultan's imams are Sami Yusuf Efendi, Edirneli İbrahim Efendi, Arabzade Abdurrahman Bahir Efendi, Cavuszade Mehmed Emin Efendi, Kırımlı Hafız Ahmet Kamili Efendi, Sadullah Efendi, Kazasker Mustafa İzzet Efendi, Medeni Aziz Efendi, and Tanburi Ali Efendi. In the introductory part of this study, which is limited to the imams of the sultan who composes, the historical course of the imamate of the sultan in the Ottoman Empire is discussed. In the first part, the life and musical aspects of the imams of the sultan who composed the music were examined. In the second part, the contributions of the imams of the sultan who composed music to music/religious music were evaluated. In the conclusion part, the findings about the imams of the sultan who composed music are presented. The study was examined by the method of literature review, one of the qualitative research methods, and the data were handled with content analysis and comparison method.
Alan : Eğitim Bilimleri; Güzel Sanatlar; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
