Özet:

Türk edebiyatında bilinen ilk manzum İskender-nâme’- nin sahibi olan Ahmedî, Firdevsî ve Nizâmî’nin eserlerini örnek almakla beraber içerik bakımından onlardan farklı bir eser ortaya koymayı başarmıştır. İskender-nâme türü içinde özgün bir yere sahip olan eserin, kendinden sonra yazılan eserlere öncülük ettiği bilinmektedir. Gerek ihtiva ettiği konular gerekse üslup özellikleri bakımından farklılık arz eden bu İskender-nâme’nin, Türk edebiyatında kendinden sonra yazılan İskender-nâmeleri ne ölçüde etkilediği incelenmeye değer bir konudur. Bu sebeple çalışmada, Ahmedî’den yaklaşık bir asır sonra eserini kaleme alan Behiştî Ahmed Sinan’ın İskendernâme’siyle Ahmedî’nin İskender-nâme’si şekil ve muhteva unsurları bakımından karşılaştırılmıştır. Türk edebiyatında İskender-nâme geleneği hakkında bilgi verildikten sonra her iki müellifin hayatları, eserleri ve edebî kişilikleri incelenmiş, İskender-nâmelerde işlenen konular mukayeseli bir şekilde ele alınmıştır. Özellikle bu değerlendirme esnasında öne çıkan unsurlar vurgulanmaya çalışılmıştır. Ahmedî’nin, kendinden sonra yazılan Behiştî’nin eserini şekil ve içerik bakımında ne ölçüde etkilediği incelenmiştir. Ardından tespit edilen benzerlikler ve farklılıklar sıralanmıştır.

Anahtar Kelimeler: