Aim: The aim of the study is to observe the long-term effects of using virtual reality goggles on balance on sedentary individuals. Methods: A total of 28 sedentary male participants who voluntarily participated in the study were randomly divided into two groups. There are 14 participants in group was chosen as the experimental virtual realty goggles and the other 14 participants group as the control group non-virtual realty goggles. Groups did general strength training 3 days a week for 8 weeks. However, the virtual realty goggles group also did a 15-minute virtual realty goggles workout at the end of each workout training. In order to investigate the differences in balance performances of both groups, a pre-test was conducted and then a post-test was conducted 8 weeks later. In our study, y-balance test was preferred to measure dynamic balance and flamingo balance test was preferred to measure static balance. Paired simple t-test was used to compare the pre-test and post-test of the groups. Results: In addition to strength tarining, virtual realty goggles group, revealed a significant difference in the dynamic balance values of the individuals (p<0.05). Although the 8 week strength training by the non-virtual realty goggles group had a positive effect on the dynamic and static balance performances of the participants, no significant difference was found (p>0.05). Conclusion: The eight-week virtual reality goggles using that the sedantery indivuals will do in addition to their training increase dynamic balance.
Amaç: Düzenli spor yapan sedanter bireylerde sanal gerçeklik gözlüğü kullanımının denge performansına etkisini belirlemektir. Metot: Gönüllü olarak düzenli spor yapan 28 erkek sedanter random olarak iki gruba ayrılmıştır. On dört katılımcı sanal gerçeklik gözlüğü kullanarak, diğer 14 katılımcı sanal gerçeklik gözlüğü kullanmayarak kontrol grubunu oluşturmuştur. Her iki grup 8 hafta süresince haftada 3 gün kuvvet antrenmanı yapmışlardır. Sanal gerçeklik gözlüğü kullanan grup her antrenmanın sonunda 15 dk sanal gerçeklik gözlüğü kullanmıştır. Her iki grubun dengeleri arasındaki farkı belirlemek için 8 haftalık antrenmanlardan önce ön-test ve sonrasında son-test uygulanmıştır. Dinamik dengeyi ölçmek için y-denge, static dengeyi ölçmek için flamingo denge testi kullanılmıştır. Grupların ön ve son testlerinin karşılaştırılmasında bağımlı gruplarda t test kullanılmıştır. Bulgular: Genel kuvvet antrenmanlarına ek olarak, sanal gerçeklik gözlüğünü her antrenman sonrasında 15 dakika kullanan sedanterlerin dinamik dengeleri artmıştır (p<0,05). Sanal gerçeklik gözlüğü kullanmayan kontrolgrubunun ise dinamik ve statik dengelerinde değişim olmamıştır (p>0,05). Sonuç: Sedanter bireylerin antrenmanlarına ek olarak yapacakları sekiz haftalık sanal gerçeklik gözlüğünü egzersizleri dinamik dengeyi arttırmıştır.
Alan : Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|