Abstract:

Soğuk Savaş döneminde Ortadoğu, iki süper güç olan Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ve Sovyetler Birliği’nin yoğun nüfuz mücadelesine sahne olmuştur. ABD; Eisenhower’ın başkan olmasıyla birlikte rakibi Sovyetler Birliği’nin Ortadoğu bölgesine sızmasını önlemek için ve kendisi bölgede doğrudan etki gösterebilmek amacıyla “Kuzey Kuşağı” olarak adlandırdığı ülkeleri savunmaya yönelik siyasi pakt içerisinde bir araya getirme çabasına girmiştir. Türkiye, bu paktın kurulmasında öncü bir rol üstlenmiş ve bu oluşumun hayata geçmesi için Ortadoğu’da aktif politika izlemiştir. Türkiye’nin üstlendiği bu yeni rol cumhuriyetin kuruluşundan itibaren ilk kez Türkiye’nin ilgisini bu kadar yoğun biçimde Ortadoğu bölgesi ve Arap ülkelerine yöneltmesine neden olmuştur. Bununla birlikte bu politika, genel olarak Ortadoğu’da bir Türkiye karşıtlığının ortaya çıkmasına yol açmıştır. Bölge ülkelerinin ağırlıklı olarak yoğun muhalif tutumuna karşın “Bağdat Paktı” adıyla uluslararası bir örgüt kurulmuş ancak Ortadoğu’nun hassas dengeleri içinde pakt uzun ömürlü olmamış ve kısa süre içinde ad ve yapı değiştirerek silik bir kuruluş niteliğini almıştır

Keywords: