Görüntüleme
41
İndirme
20
Günümüz uluslararası sisteminin en kapsayıcı devletler arası organizasyonu olan Birleşmiş Milletler (BM), her ne kadar diğer örgütler ile kıyaslanamaz bir temsil gücüne sahip olsa da kurulduğu 1945 yılından günümüze BM’nin uluslararası konjonktürde önemli ölçüdeki gelişmelerin beraberinde getir¬diği değişimlere etkili çözümler üretmesi beklenmektedir. BM’nin yürütme, hayati kararların onay ve icra mekanizması olarak işlev gören Güvenlik Konseyi (BMGK) ise değişimden üzerine düşen payı en fazla alması beklenen organdır. BMGK’nın yapısına yönelik bir takım değişiklik talep eden aktörlerin mevcut yapıda var olan daimi üyelik statüsünün dışında kalan aktörler olduğu bilinmektedir. Özellikle Almanya, Brezilya, Hindistan ve Japonya’nın oluşturduğu dörtlü grubun daimi üyelik kontenjanının genişletilmesi ile ilgili talepleri bu devletlerin kendi bölgesel rakiplerini de karşı bir grubun oluşturul¬ması yönünde politikalar izlemeye teşvik etmektedir. Almanya’ya karşı İtalya’nın Brezilya’ya karşı Arjantin’in Hindistan’a karşı Pakistan’ın ve Japonya’ya karşı Güney Kore’nin olası daimi üyelik genişlemesinde daimi üyelik statüsünü elde etme olasılıkları daimi üyeliğe aday bölgesel rakiplerine göre oldukça düşük olduğundan, bu devletlerin daimi üyelik genişlemesine karşı politikalar izledikleri görülmektedir. Özellikle İtalya, BMGK’nın reformuna yönelik etkili politika ve reform önerileri gelişti¬ren devletlerin başında gelmektedir. İtalya’nın BMGK’nın reformuna yönelik gelişmeleri çok yakından takip etmesi ve olası bir reform girişiminin dışında kalmamak adına yoğun bir mesai harcaması, her şeyden önce İtalya’nın bölgesel denklemdeki öneminin azalması endişesinden ileri gelmektedir.
The United Nations (UN), today’s international system-developing interstate organization, although has an unparalleled representative power with other organizations, it is expected that, from its establishment in 1945 to the present day, the United Nations will produce effective solutions to the changes that significant developments in the international context have brought together. The Security Council (BMGK), which serves as the implementation, approval and implementation mechanism of vital decisions by the United Nations, is expected to take the share of the change. It is known that the actors who demand a number of changes to the structure of the BMGK are actors left outside the status of permanent membership that exists in the current structure. Specifically, the demands for the expansion of the permanent membership capacity of the fourth group formed by Germany, Brazil, India and Japan encourage these countries to follow policies towards the creation of a group against their own regional rivals. Since Italy against Germany, Argentina against Brazil, Pakistan against India, and South Korea against Japan are relatively low in the possibility of getting a permanent membership status compared to regional competitors candidates for a permanent membership, these countries seem to follow policies against a permanent membership extension. In particular, Italy is among the leaders of developing effective policy and reform proposals for the reform of the BMGK. The intense spending of work in Italy to monitor the progress towards the reform of the BMGK very closely and not to be out of a possible reform attempt, first of all, arises from concerns about the decline of Italy’s importance in regional equation.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
