Görüntüleme
101
İndirme
21
Allah Resûlü (s.a.v.), haksızlıkların ve çarpık inanç biçimlerinin hüküm sürdüğü Mekke ortamında dünyaya gelir ve kırk yaşına bastığında Yüce Allah tarafından peygamberlikle görevlendirilir. İslâm’ın açıktan tebliğ edilmesi yolunda Yüce Allah tarafından ilâhî buyruk gelince Allah Resûlü, Mekke halkını alenen İslâm’a davet etmeye başlar. Ne var ki ataların inancından vazgeçmek müşriklere ağır geldiğinden İslâm daveti putperestler arasında kabul görmez. Müşrikler, İslâm davasından vaz geçilmesi için Allah Resûlü’ne ve inananlara çeşitli baskılar uygularlar. Müslümanlara uygulanan baskılar tahammül sınırını aşınca Yüce Allah tarafından önce Habeşistan’a ardından Medine’ye hicret için izin verilir. Böylece sahabeden bazıları aralıklarla önce Habeşistan’a ardından Medine’ye hicret ederler. Günümüze ulaşan kaynaklarda sahabe şairler, Medine’ye hicret sırasında yaşanan hadiseleri ve hadiseler karşısında hissettikleri duygu yoğunluğunu beyitlere yansıtmaktadırlar. İlgili şiirlerde sahabe şairler, daha çok Allah Resûlü tarafından Medine’ye hicret edilmesi yolunda yapılan tavsiyeye uymuş olmalarıyla övünmekte ve Medine’de İslâm Dini’nin güçleneceğini umduklarına işaret etmektedirler. İlgili şiirler şiir tekniği açısından Câhiliye dönemindeki uzun şiir geleneğinin aksine maktalar halindedir ve hadiseler karşısında anlık duyguları beyitlere yansıtmaya ağırlık vermektedir. Özet: İslâm’ın açıktan tebliğ edilmesi yolunda vahiy gelince Allah Resûlü Mekke halkını alenen İslâm’a davet eder. Ne var ki ata mirası çarpık inançları bırakmak putperestlere ağır geldiğinden putperestler Allah Resûlü’ne ve inanlara baskı uygulamaya koyulurlar. Putperestler tarafından uygulanan baskılar tahammül sınırını aşınca Allah Resûlü önce geçici süreyle Habeşistan’a hicret edilmesi yolunda sahabeye tavsiyede bulunur. Himayeye muhtaç bazı Müslümanlar Allah Resûlü’nün tavsiyesine uyarlar ve Habeşistan’a hicret ederler. Bu sırada Allah Resûlü amcası Ebû Tâlib’in himayesi altındadır. Ebû Tâlib’in vefatının ardından Allah Resûlü’ne baskılar gün geçtikçe artar. Dahası Allah Resûlü’ne komplo kurarak ortadan kaldırılması için putperestler tarafından plân dahi yapılır. Mekke’de İslâm’ı tebliğ edemeyeceğini anlayan Allah Resûlü, davasını anlatmak amacıyla Tâif’e gider. Ne var ki Allah Resûlü, Tâif’de sert tepkiyle karşılaşır ve Mekke’ye geri dönmek zorunda kalır. Bu sırada Medine halkı, bir yandan Yahudilerle diğer taraftan kendi aralarında uzun yıllar yaşanan savaşlar ve istikrarsızlıklar sebebiyle dağınıklıklarını giderecek bir lider arayışı içerisindedirler. Allah Resûlü Hac mevsiminde Mekke’ye gelen Medineli gruplara da İslâm Dini’ni arz eder. Allah Resûlü’nün aralarındaki dağınıklıkları giderecek özelliklere de sahip olduğunu sezinleyen Medineliler, Akabe denilen bölgede sırasıyla I. Akabe ve II. Akabe adıyla bilinen anlaşmalarla Allah Resûlü’ne biat ederler. Böylece Medine kenti hicret yolcularını karşılamaya ve İslâm Dini’nin güç kazanarak dünyaya açılacağı bir üs bölgesi halini almaya hazır hale gelir. Yüce Allah tarafından önce sahabeye sonra da Allah Resûlü’ne Medine’ye hicret izni verilir ve Allah Resûlü’nün Medine’ye hicret etmesiyle birlikte İslâm tarihinde yeni bir çığır açılır. Medine’ye hicret hadisesi İslâm Dini’nin erken dönemine tekabül ettiğinden günümüze ulaşan kaynaklarda sahabenin Medine’ye hicretini yansıtan şiir metinleri sayıca azdır. Ulaşılabilen kaynaklarda yer alan ilgili metinlerden üçü Ebû Ahmed b. Cahş’a, dördüncüsü Buceyd b. ‘İmrân el-Huzâ‘î’ye ve sonuncusu kimliği meçhul bir şaire ait olmak üzere toplam beş maktadan ibarettir. Hicretle bağlantısı bulunması sebebiyle Mekkeli müşrik şair ‘Utbe b. Rabî‘a’ya ait bir dizeye de konu içerisinde yer verilmiştir. İlgili şiir metinlerinde sahabe şairlerin Medine’ye hicret edilmesi yolunda Allah Resûlü tarafından yapılan tavsiyeye uymuş olmaları sebebiyle övündükleri ve hicret hareketinin ilk anlarından itibaren meydana gelen gelişmeler karşısında yaşadıkları duygu yoğunluğunu dizelere yansıtmaya çalıştıkları görülmektedir. İslâm davetinin güçlenmesi amacıyla Medine’ye hicret etmede kararlı olan şair Ebû Ahmed, hak yolda yürümenin verdiği öz güveni dizelere yansıtmaktadır. Ebû Ahmed, Medine’ye hicret edeceğine dair Allah Resûlü’ne söz vermiştir ve sözüne sadıktır. Ebû Ahmed, eşi Ümmü Ahmed’in Medine’ye hicret etmeleri durumunda müşrikler tarafından kendilerine zarar verilebileceği yolundaki endişelerini gidermeye çalışmakta ve bâtıl karşısında hakkın güçlenmesi amacıyla Medine’ye hicret ettiklerine vurgu yapmaktadır. Kuşkusuz Ümmü Ahmed’in bu bağlamdaki endişeleri Mekke’de Müslümanlara uygulanan yıldırma, baskı ve işkence politikalarının boyutları hakkında ipuçları vermektedir. Ebû Ahmed ve beraberindekiler Allah Resûlü’nün tavsiyeleri doğrultusunda Medine’ye hicret ettiklerinden Yüce Allah tarafından beklentilerinin karşılanacağına olan inancı tamdır. Bu bakımdan şair doğup büyüdüğü ve iç dünyasını süsleyen hatıraların şekil aldığı Mekke ortamından ayrılmaması için kendisine telkinde bulunan kadın erkek nice dostun tavsiyelerine kulak asmamaktadır. Şair Câhiliye ruhu yerine İslâm kardeşliğinin önemine de işaret etmektedir. Nitekim şair kabile asabiyeti sebebiyle geçmişte yaşanan düşmanlıkların sona erdirilmesi için çağrıda bulunmuş ve etrafındaki kimseleri çağrıya uymaları yolunda ikna etmiştir. Bu bakımdan şair, Allah için hicret edenleri bekleyen nimetlere aile bireylerinin de kavuşacak olmaları sebebiyle huzur içerisindedir. Şaire göre küfrü yeğleyen ve Müslümanlara karşı cephe alan müşrikler Allah’ın gazabını hak etmişlerdir. Müslümanlarla kan bağları olsa bile küfrü yeğleyen ve Müslümanlara karşı cephe alan müşrikler hüsrandadırlar. Şair diğer şiir metninde de yine Medine’ye hicret edeceklerine dair Allah Resûlü’ne verdikleri sözü yerine getirmiş olmaları sebebiyle mensubu bulunduğu Ğanm ailesiyle övünmektedir. Şaire göre Ğanm ailesi Allah Resûlü’ne özde bağlıdırlar. Nitekim bir zamanlar Mekke’yi mesken edinen ve yaşamlarını Mekke’de idame ettiren Ğanm ailesi yaşadıkları toprakları Allah için geride bırakmışlar ve İslâm davetinin güçlenmesi amacıyla tekli ve ikişerli gruplar halinde Medine’ye hicret etmişlerdir. Şair Buceyd b. ‘İmrân el-Huzâ‘î de mensubu bulunduğu Ka‘b oğullarında alt kol olan Huzâ‘a kabilesinin Allah Resûlü’nü desteklemesi ve halkından bazı kimselerin Medine’ye hicret etmesi ile dizelerde övünmektedir. Nitekim şaire göre Huzâ‘a kabilesi mensupları Allah Resûlü’nün Medine’ye hicret edilmesi yolunda yapmış olduğu tavsiye üzerine vakit kaybetmeden yola revan olmuşlarıdır. Dahası Mekke’nin fethine götüren sebeplerde kilit rol oynayan Huzâ‘a kabilesi ile Allah Resûlü arasındaki anlaşma sebebiyle Mekke fethedilmiş ve Mekke semalarından şirk bulutları ilelebet temizlenmiştir. Huzâ‘a kabilesi, takdire şayan tutumları sebebiyle Allah Resûlü’nün güç kazanmasına ve bir zamanlar Allah Resûlü’nü Mekke’den çıkmaya zorlayan müşriklere rağmen Mekke’nin fethedilmesine vesile olmuşlardır. Kimliği belirsiz şaire ait dizelerde ise İslâm’ın en sıkıntılı ilk dönemlerinde baskılara maruz kalan, Allah için yurtlarını geride bırakarak Habeşistan’a veya Medine’ye hicret eden ve cennetle müjdelenen sekiz sahabe ismine yer verildiği görülmektedir. Kimliği belirsiz şaire göre hiç kimse yaptığı güzel eylemler sebebiyle dizlerde yer alan sekiz kişinin mertebesine ulaşması imkân dâhilinde değildir. Son şiir metninde ise şair Ebû Ahmed’in Medine’ye hicret ederken geride bıraktığı evinin Ebû Süfyân tarafından el konulması ve satılması karşısında duyduğu hoşnutsuzluğa yer verdiği görülmektedir. Dizelerde şair, Ebû Süfyân tarafından evine haksız yere el konulmasını avcı tarafından ele geçirilen kumrunun kaçmaması için avuç içerisinde sıkı sıkıya tutulmasına benzetmekte ve ölüm ötesi hayatta Ebû Süfyân’dan hakkını alacağına vurgu yapmaktadır. Medine’ye hicret izleri taşıyan şiir metinleri İslâm Dini’nin ruhuna uygun düşecek lafızlar bir kenara bırakıldığında şiir tekniği açısından Câhiliye dönemi şiir maktalarının devamı niteliğindedir. Nitekim şairler yaşadıkları duygu yoğunluğunu uzun soluklu şiirler yerine kısa maktalarda dizelere yansıtmaya çalışmaktadırlar. Yine şairler yaşadıkları duygu yoğunluğunu dinleyicinin algısına yaklaştırmak amacıyla Câhiliye şiirinde sıkça kullanılan istiare, mecaz ve teşbih gibi sanat türleri kullanmaktadırlar. Şairler söz konusu maktaları Câhiliye şiirinde sıkça rastlanan tavîl, mutekârib, basit ve kâmil şiir vezinleri üzerine inşa etmektedirler. Sahabe şairlere ait günümüze ulaşan şiirler hicret sırasında yaşanan olaylara ışık tutması bakımından tarihi birer vesika konumundadır. Yine söz konusu şiirler, Câhiliye dönemi’nden İslâm dönemi’ne geçiş aşamasında eski Arap şiirinin durumu hakkında fikir edinme bağlamında önem arz etmektedir.
The Messenger of Allah (s.a.v.He is born in the environment of Mecca, where injustices and corrupt forms of faith are ruled, and when he reaches the age of forty, he is appointed by the Almighty God with the prophecy. When the way of the Islam is revealed by the Supreme Allah's divine command comes, Allah's Prophet begins to invite the people of Mekka to the Islam. The faith of the ancestors is not the faith of the ancestors, but the faith of the ancestors is the faith of the ancestors. Those who believe in Allah and the Prophet (peace and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah. When the pressure imposed on Muslims exceeds the tolerance limit, the Supreme Allah is permitted to migrate first to Habeşistan and then to Medina. So some of the Sahabites migrate first to Habeşistan and then to Medina. In the sources that reached today, the poets of Sahabe reflect the intensity of the emotions they feel in the face of the events and events that occur during the migration to Medina. In the relevant poems, the Sahabe poets are more proud of having followed the advice made by Allah’s Prophet in the way to be migrated to Medina and indicate that they hope that the Islamic religion in Medina will be strengthened. Related poems, in terms of poetry technique, are in the form of mactas, contrary to the long poetry tradition in the Cahiliye period, and in the face of the events, the momentan feelings are emphasized to reflect the poetry. When it comes to the revelation in the way of the Islam to be revealed, Allah invites the Prophet to the people of Mekka to the Islam. Though the horse inheritance broken beliefs are heavy to the putperest, the putperest are put into pressure on the Messenger of Allah and those who believe. When the pressure applied by the Putperesters exceeds the limit of tolerance, the Prophet (peace and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah and blessings of Allah. Some of the Muslims who are in need of Himaya follow the advice of Allah’s Prophet and migrate to Habeşistan. The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) is the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him). After the death of Abu Talib, the pressure on the Messenger of Allah increases with the day passing. The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) is the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him). The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) is the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him). The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) returns to Mekka. At this time, the people of Medina are looking for a leader to resolve their disagreements due to the years of wars and unstability between the Jews and the Jews. The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) is the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him). The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said that the messengers of Allah (peace and blessings of Allah be upon him) were the ones who had the messengers of Allah (peace and blessings of Allah be upon him) and the ones who had the messengers of Allah (peace and blessings of Allah be upon him). The name of Allah is the name of the Prophet (Peace be upon him). Thus, the city of Medina becomes ready to welcome migrants and become a base area that will be opened to the world by winning the power of the Islamic religion. The first of all, the first of all, the first of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all, the second of all. The event of migration to Medine is equal to the early period of Islamic religion, and the poem texts that reflect the migration of Sahaben to Medine in the sources that reach today are very few. Three of the relevant texts in the accessible sources are to Abu Ahmed b. Cahş, the fourth to Buceyd b. It is only a five-year-old and a five-year-old and a five-year-old and a five-year-old and a five-year-old and a five-year-old. In the words of the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him), the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, “The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) is the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him).” In the relevant poem texts, it is seen that Sahabe poets are proud because they have followed the advice made by Allah's Prophet on the way to be migrated to Medina and they are trying to reflect the emotional intensity they live in the face of the developments that occur from the first moments of the migratory movement. The poet Abu Ahmed, who is determined to migrate to Medina in order to strengthen the Islamic invitation, reflects the self-confidence given by walking on the right path to the dizels. The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) has promised that Allah will immigrate to Medina, and he is faithful to his promise. Abû Ahmed, his wife Ummü Ahmed, attempts to resolve their concerns about the way that they may be damaged by the Muslims if they migrate to Medina and emphasizes that they migrated to Medina in order to strengthen the right against the baptism. Unfortunately, the concerns of the Ummah Ahmed in this context give clues about the dimensions of the politicians of blasphemy, pressure and torture applied to Muslims in Mecca. Abû Ahmed and those with him who have emigrated to Medina according to the advice of Allah’s Prophet is full of the belief that their expectations will be met by Allah’s Supreme. In this regard, the poet is born and grew up and the memories that decorate the inner world are shaped from the Mekka environment, and the woman in the telkin to him is not listening to the advice of many friends. The poem is the name of the spirit of the Islamic Brotherhood. In fact, the poet called for the end of the hostilities in the past due to the tribe of the tribe and persuaded the people around him in the way to follow the call. In this regard, the poet is in peace, because the family members will also get the blessings of those who move for God. Those who disbelieve and are opposed to the Muslims are worthy of the anger of Allah. Even if they have blood bonds with Muslims, those who prefer the unbelief and who face against Muslims are losers. The poet in the other poem text also praises the family of Ghan, who is a member of him, because they have fulfilled the promise they have given to the Messenger of Allah that they will move to Medina again. They are the people of God, the people of God are the people of the Prophet. Indeed, the family of Ghan, who once hosted Mekka and lived in Mekka, left the land they lived for Allah, and emigrated to Medina in single and two groups in order to strengthen the Islamic invitation. The poet B. The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, “The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) is the one who gives righteousness to his sons, and the one who gives righteousness to his sons, and the one who gives righteousness to his sons, and the one who gives righteousness to his sons, and the one who gives righteousness to his sons, and the one who gives righteousness to his sons.” In fact, according to the sharia, the members of the tribe of Huzâa were revanished on the advice that the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) made on the way to be immigrated to Medina without losing time. In addition, for the reasons leading to the conquest of Mecca, the key role played in the tribe of Huzâa and the agreement between Allah's Prophet was conquered by Mecca and the companion clouds from the Mecca seeds were purified in advance. Thus, the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) was the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) was the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him). The name of the eight shares of the unknown shares of the Islam is placed in the name of the eight shares who were subjected to pressure in the most difficult periods of Islam, who left their houses behind for Allah and migrated to Habeşistan or Medina, and who were blessed with heaven. It is uncertain that no one is able to reach the staircase of the eight people who are on their knees because of the good acts they do. In the last verse of the poem, the poet Ebû Ahmed appears to have a place of disappointment in the face of the house he left behind when he emigrated to Medina by Ebû Sufyan and sold it. In the series, the poet insists that the house of Abu Sufyan is unfairly handed down by the hunter to keep it tightly in the hand so that the hunt is not escaped by the hunter, and he emphasizes that he will get his right from Abu Sufyan in life after death. Poetry texts carrying hicret traces to Medine are the continuation of the poem makths in terms of the poem technique when the words that will fall in accordance with the spirit of the Islamic religion are left off. In fact, the poets try to reflect the intensity of the emotions they experience, instead of long-death poems, in short makts. Again, the poets use art types such as dialogues, mecas and encouragement often used in the poem of Câhiliye in order to bring the intensity of their emotions to the perception of the audience. The poets are the poets of the poets of the poets of the poets of the poets of the poets of the poets of the poets of the poets of the poets of the poets of the poets of the poets. The poems of the Sahabe poems that come to the present day are in a historic position in terms of keeping light on the events that occur during the migration. Again, these poems are important in the context of understanding the situation of ancient Arab poetry in the transition stage from the Cahiliyah period to the Islamic period.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
