19. Yüzyılın sonlarına doğru başlayan sanayi devrimi ile yeraltı ve yerüstü hammadde kaynaklarına ulaşmak isteyen batılı devletler arasındaki sömürgecilik faaliyetleri yeni bir boyut kazandı ve aralarındaki rekabet çok arttı. Birinci Dünya Savaşı devam ederken Osmanlı Devletinin hakimiyeti altında olan bölgelerin sömürgeci devletler tarafından paylaşımı için çeşitli gizli anlaşmalar yapıldı. Ortadoğu bölgesi, İngiltere için sömürgesi olan Hindistan’ın deniz yolunun güvenliğinin sağlanması ve diğer taraftan önemi ortaya çıkan petrol kaynakları yüzünden çok önemliydi. Fransa ise zamanında kazandığı imtiyazlar nedeniyle ekonomik açıdan bilhassa Suriye’de ve bölgede etkindi ve petrol bölgelerine de ulaşmak istiyordu. Birinci Dünya Savaşı’nın 1918 yılında bitmesinden iki ay sonra savaşın galibi İtilâf Devletleri, 18 Ocak 1919 tarihinde Paris’te bir araya geldi. Paris Barış Konferansı’nda Osmanlı Devleti’nin topraklarını parçalamaya yönelik daha önce yapmış oldukları anlaşmaları tekrar gözden geçirdiler. Aslında daha Birinci dünya Savaşı devam ederken İngiltere Ortadoğu bölgesinin elde edilmesi için saptanan politikanın sağlıklı bir şekilde uygulanabilmesi için çeşitli birimlerin temsilcilerinden oluşan bir dizi komiteler oluşturmuştu. İşte Paris Barış Konferansı’ndan sonraki günlerde İngiltere Hükümeti tarafından sürdürülen periyodik komite çalışmalarından birisi olan ve İngiliz arşivlerindeki “Türkiye ve Ortadoğu Mezopotamya ve Suriye’deki Bölgesel Ayarlamalar ’’başlıklı toplantı tutanağı Büyük Britanya İmparatorluğu tarafından Fransa ile yapılan paylaşım mücadelesi çalışmalarına bir örnektir. Toplantı tutanağı incelendiğinde, toplantıya katılanların üçünün sivil, dördünün asker kişilerden oluştuğu, hepsinin yıllarca Anadolu, Ortadoğu ve Arap yarımadasındaki coğrafyada çalıştıkları, birkaç lisan bildikleri ve bölgede çeşitli görevlerde bulundukları görülmektedir. Sonuç olarak 26 Mart 1919 tarihinde yapılan toplantı tutanağından anlaşıldığı üzere, Paris Barış Konferansı’nı takip eden günlerde, İngiltere-Fransa arasında 15 Eylül 1919 tarihinde yapılan Suriye İtilâfnamesi’ne giden süreçte, İngiltere Hükümetince Ortadoğu konusunda uzman kişilerce birçok toplantının yapıldığı ve İngiliz Hükümetinin politikasının saptandığı görülmektedir. Toplantı sonunda İngiltere tarafından Fransa’ya, ekte yeni sınırları gösteren Mezopotamya ve Suriye haritası sunulmuştur. İngiltere’nin petrolün yanı sıra bölgedeki su kaynaklarını da kontrol etmek istediği görülmektedir
19th. The colonial activities between the western states, which began in the end of the century, and the industrial revolution, which wanted to reach ground and ground raw materials, gained a new dimension and the competition between them increased significantly. While the First World War continued, various secret agreements were made for the division of the regions under the Ottoman State by the colonial states. The Middle East region was very important because of the security of the maritime route of India, which is the British colony, and, on the other hand, the importance of its oil sources. France, however, was economically active in Syria and the region due to its advantages in time, and wanted to reach its oil areas as well. Two months after the end of the First World War in 1918, the winner of the war, the Controversy States gathered in Paris on 18 January 1919. At the Paris Peace Conference they re-examined the agreements they had previously made to break down the territory of the Ottoman State. In fact, while the First World War continued, Britain formed a series of committees consisting of representatives of various units to ensure that the policy established for the achievement of the Middle East region could be implemented in a healthy way. This is one of the periodic committee work carried out by the British Government in the days after the Paris Peace Conference and is an example of the work of the British Empire’s sharing struggle with France in its British archives, the meeting container titled “Turkey and the Middle East Mesopotamia and the Regional Adjustments in Syria”. When it is examined, it is seen that three of the participants in the meeting are civilians, four are soldiers, all of them have been working in the geography of the Anatolian, the Middle East and the Arab Peninsula for years, knowing several languages and performing various duties in the region. As a result, it is clear that in the days following the Paris Peace Conference, in the process of the 15th September 1919 Syria Confession between Britain and France, the British Government held many meetings by specialists in the Middle East and determined the policy of the British Government. At the end of the meeting, Britain presented to France a map of Mesopotamia and Syria, which also shows new borders. Britain wants to control oil and water resources in the region.
Field : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Ulusal
Relevant Articles | Author | # |
---|
Article | Author | # |
---|