Atıf Sayısı
3
Görüntüleme
51
İndirme
11
Fakihlere göre abdestin farzlarından birisi ayakların yıkanmasıdır. Bu, İslâm’ın bidayetinden itibaren Müslümanların kahir ekseriyeti tarafından böyle kabul edilmiş ve bu şekilde uygulanagelmiştir. Ancak son zamanlarda akademik düzeyde yapılan bazı çalışmalarda çıplak ayağa mesh etmenin farz olduğu iddia edilmiş gerekçe olarak da mesh ile ilgili delillerin daha güçlü olduğu söylenmiştir. Bu meselede Ehl-i sünnet ile Şîa’yı iki taraf olarak gösterip Ehl-i sünnet âlimlerinin mesh hakkındaki delilleri görmediği ve görmezlikten geldiği ileri sürülmüştür. Ahkam ile alakalı bir konu olması itibariyle mesele fıkhî açıdan incelendiğinde söylemlerin ve iddiaların ilmî olmadığı görüşlerini ispat edebilmek için söylem sahiplerinin bazı delilleri çarpıttıkları görülecektir. Her şeyden önce bu mesele, Ehl-i sünnet ile Şîa’nın arasında değil İmâmiyye Şîa’sı ile diğer tüm Müslümanlar arasında hicri ikinci asırdan itibaren yaşanan köklü bir ihtilaftır. Asırlardır abdest alırken ayakları yıkamanın hiçbir problem olmadığı ve günümüzde de herhangi bir problem teşkil etmediği bir coğrafyada hakikatin hilafına bu tür görüşlerin dile getirilmeye başlanması abdestte mesh etmenin doğru, yıkamanın yanlış olduğu şeklinde bir algı oluşturulmaya çalışılması konunun fıkhî boyutunu akademik düzeyde ele almayı zorunlu kılmıştır. Bu nedenle makalede abdestte ayakların yıkanması ve mesh edilmesi, fıkhî açıdan ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir.
According to scientists, one of the abdestin phases is the washing of the feet. This has been accepted by the Muslims since the prayer of Islam and has been implemented in this way. However, some recent academic studies have claimed that naked standing is a presumption; as a reason, the evidence of the mess has been said to be stronger. In this case, the Ehl-i-sünnet and the Shia are shown as two sides and the Ehl-i-sünnet allies do not see the evidence about the mesh and they come from ignorance. If the question is related to Ahkam, it will be seen when the question is examined from a fictional point of view that the statements and claims are not scientific; in order to prove their opinions, the speakers will be able to break some evidence. First of all, this issue is not between the Ehl-i Sunnah and the Shia; it is a root dispute between the Imamiya Shia and all the other Muslims from the second century of the Hicri. For centuries, when taking abdest, the washing of the legs has not been a problem and today is not a problem in a geography where the truth has begun to be expressed; the attempt to create a perception in the form of the right, the wrong washing has made it compulsory to address the fictional dimension of the subject at the academic level. Therefore, in the article, the washing and washing of the legs in the abdomen has been studied in a detail from a fictional point of view.
According to faqīh who is expert in fıqh, one of the farḍs of Wuḍū is to wash feet. This has been practiced in this form since its approval by the overwhelming majority. However, some the recent academic studies, regarding this issue, claims that the act of anointig naked feet is farḍs as the evidences, related to the practice of anointing, supports this implementation. At this point, it is argued that Ahl-i Sunnah and Shia are two different sides conflicting with each other, and scholars of the Ahl-i Sunnah side were said to have neglected to some references related to the function of anointing. However, when these concerns are examined in the light of the fıqh perspective, it is visible that some of ravi, who is receiving riwaya, consciously manipulated some of the evidence or references to prove that their own theories are solely truth. Actually, it did not refer to a problematic issue between Ahl-i Sunnah and whole Shia however as we know that there were some conflicts about this issue between one part of Shia, belonging to Imamiyye sect and rest groups of the Muslims even in earlier. Throughout the centuries and even at our present it has not been regarded as a mistake or problem to wash feet during the act of ablution, it does not refer to any problem or wrong practice. However, the fact that some of the recent ideas which are conflicting with truth and manifesting an overview that anointing is better than washing completely and physically, made essential to necessitate deeply this issue in an academic manner. Therefore, in this article, the practice of washing feet and the practice of anointing are exten.
Alan : İlahiyat; Mimarlık, Planlama ve Tasarım; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
