Özet:

Ergenlik dönemi, yaşam dönemleri içinde farklı bir öneme sahiptir. Dolayısıyla ergenlerin bu dönemde okul seçimi yapmak, kimlik oluşturmak gibi birtakım önemli gelişim görevlerini üstlenmeleri gerekmektedir. Erikson'un psiko-sosyal gelişim evrelerine dayanarak Marcia(1966) ego-kimlik statülerini geliştirmiştir. Ego kimlik statülerinin biçimlenmesi/ oluşumu ergenin yaşadığı ortamlardan etkilenebilir. Bu bağlamda, bu çalışmanın temel amacı, ergenlerin kimlik statülerini (başarılı kimlik, kimlik arayışı, bağımlı kimlik, kimlik karmaşası) aile ortamı tipine (biyolojik ebeveynleri içermeyen aile ortamı, tek biyolojik ebeveynli aile ortamı, bir biyolojik ebeveyn ve bir üvey ebeveynli aile ortamı, her iki ebeveyni de biyolojik ebeveyn olan aileler) göre karşılaştırmaktır. Çalışma grubu, Mersin-Silifke Anadolu Meslek Lisesi'nden 210 Türk ergenden (147 kadın ve 53 erkek) oluşmaktadır. Çalışma grubundaki ergenlerin yaşları 14-18 yaş arasında değişmektedir. Araştırma verileri 2004-2005 Eğitim Öğretim Yılında elde edilmiştir. Araştırmaya katılan ergenlerin aile ortamı türleri, yaşları ve cinsiyetleri araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu kullanılarak kaydedilmiştir. Ergenlerin kimlik statülerini ölçmek için Oskay (1997) tarafından Türk kültürüne uyarlanmış Ego Kimlik Statüleri Ölçeği'nin genişletilmiş versiyonu kullanılmıştır. Veriler parametrik olmayan Kruskal-Wallis tek yönlü varyans analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Bu çalışmanın sonuçları, ergenlerin ego kimlik statülerinin aile ortamı tiplerine göre anlamlı olarak fark göstermediği görülmüştür. Bu bulgular kimlik oluşturma literatürü açısından tartışılmıştır. Araştırmanın sınırlılıkları belirtilmiş ve gelecekteki teorik ve uygulamalı araştırmalar için önerileri sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: