Views
20
Downloands
5
Amaç: Bu çalışmada bireylerin sağlık okuryazarlığı ve sağlık kaygısı düzeylerinin belirlenmesi ve aralarındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmada, Okyay ve Abacıgil (2016) tarafından Sağlık Bakanlığı adına geliştirilen TSOY-32 ölçeği ile Aydemir ve arkadaşları (2013) tarafından Türkçeye çevrilip geçerlilik güvenilir çalışması yapılan Sağlık Kaygısı Envanteri (Kısa Form) kullanılmıştır. Çalışma evreni Isparta ilinde yaşayan 18 yaşından büyük bireylerden oluşmaktadır. Çalışma kapsamında belirlenen örneklem büyüklüğü 384 kişidir ve 401 katılımcıya ulaşılmıştır. Toplanan verilerin analizinde SPSS 22 programı kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiler t testi, ANOVA analizi, korelasyon ve regresyon analiziyle incelenmiştir. Bulgular: Katılımcıların kronik hastalık/engellilik durumu ve yaşları ile sağlık kaygısı ölçeğinin bedensel belirtilere aşırı duyarlılık ve kaygı boyutu puanlarının karşılaştırılması sonucunda anlamlı bir farklılıkla karşılaşılmıştır. Sağlık okuryazarlığı indeksi puanları ile sağlık kaygısı puanları arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir. Sağlık okuryazarlığı düzeyinin bireylerin sağlık kaygısının anlamlı bir belirleyicisi olup olmadığını sorgulamak amacıyla yapılan regresyon analizi sonucunda anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir. Sonuç: Katılımcıların sağlık okuryazarlığı indeks puanları 32,13 olarak tespit edilmiştir. Literatürde bu sonuç, sağlık okuryazarlığının sorunlu/sınırlı düzeye karşılık geldiği şeklinde yorumlanmaktadır. Çözüm olarak, önce toplum genelinde genel okuryazarlık düzeyinin yükseltilmesi, ardından sağlık otoriteleri tarafından sağlık okuryazarlığının artırılmasına yönelik tedbirlerin alınması mümkün olabilir. Katılımcıların sağlık kaygılarının hafif düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Sağlık okuryazarlığı ve sağlık kaygısı bulguları, COVID-19 pandemisi sürecinde sağlık okuryazarlığının sağlık kaygısını artırıcı veya azaltıcı bir etkide bulunmadığını göstermektedir.
Aim: This study aims to determine individuals' health literacy and anxiety levels and their relationship. Methods: In the study, the TSOY-32 scale developed by Okyay and Abacıgil (2016) on behalf of the Ministry of Health, and the Health Anxiety Inventory (Short Version), which was translated into Turkish by Aydemir et al. (2013) for validity and reliability study, were used. The study population consists of individuals over 18 living in Isparta province. The sample size determined within the scope of the study is 384 people, and 401 participants were reached. SPSS 22 was used to analyze the collected data. Relationships between variables were examined via t-test, ANOVA analysis, correlation and regression analysis. Results: A significant difference was observed from comparing the scores of hypersensitivity to physical symptoms and anxiety subscale of the health anxiety scale with the chronic disease/disability status and age groups of the participants. No significant correlation was found between health literacy index scores and health anxiety scores. After the regression analysis to question whether the level of health literacy is a significant determinant of individuals' health anxiety level, no significant difference was observed. Conclusion: The health literacy index score of the participants was found to be 32.13. In literature, this result is considered a problematic/limited level of health literacy. As a solution, it may be possible to increase the general literacy level in society first and then take measures to increase health literacy by the health authorities. The health anxiety level of individuals was found to be mild. These findings show that, during the COVID-19 pandemic, health literacy does not have any effect that increases or decreases health anxiety level.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
