Fukahayı Seb'a, Medine'de yaşayan tabiîlerden yedi fakih için kullanılan bir tabirdir. Genel olarak Said b. Müseyyeb, Urve b. Zübeyr, Süleyman b. Yesar, Harice b. Zeyd, Ubeydullah b. Abdullah, Kasım b. Muhammed ve Ebu Bekr b. Abdurrahman yedi fakih arasında sayılmaktadır. Bu fakihlerin temel özelliği, Ehl-i Hadis eko-lünün ilk örneklerini teşkil etmeleri ve Amel-i Ehl-i Medine kavra-mının usulde bir delil olarak kullanılmasında öncülük etmeleridir. Biz bu çalışmamızda, Fukaha-i seb'ayı meydana getiren fakihlerin hayatları hakkında kısaca bilgi verdikten sonra, bu tabirinin ortaya çıkış sebeplerini ve bu tabiinlerin fıkıh usulünde kullanmış oldukları yöntemleri inceleyeceğiz.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|