Atıf Sayısı
3
Görüntüleme
29
İndirme
6
Sesli Dinleme
1
Klasik Arap şiirinin ana ve ardıl tüm türlerinde uzmanlık kazanmış olan Ebû Nuvâs el-Ḥasen b. Hâni’ el-Ḥakemî, Abbâsî döneminin en meşhur şairlerinden biridir. Özellikle şarap (ḫamriyyât) ve hudut tanımayan sefahat şiirleriyle tanınmaktadır. Onun yeteneği, çağdaşları tarafından da takdir edilmektedir. Ebû Nuvâs, Abbâsî Hilafetinin ilk yıllarında gelişen modern (muḥdes̱) şiirin en önemli temsilcisidir ve çoğu şiirinde aynı modeli izlemektedir. O, ḫamriyyâtında şarabın görünümünü, gücünü ve içen kişilerin üzerinde bıraktığı etkisini betimlemekte, şarabı mücevherlerle ve ışık kaynaklarıyla mukayese etmektedir. Meyhaneye yaptığı gece yolculuğunu ve uyuyan meyhaneciyi uyandırmak için kapıda nasıl bağırdığını anlatmakta, şarap servisi yapan genç sakilerden veya cariyelerden bahsetmektedir. Keza içki arkadaşlarını eğlendiren erkek yahut kadın şarkıcılardan konu açmaktadır. Onun ḫamriyyâtı, seleflerininkiyle, özellikle de ʿAdî b. Zeyd, Vâlibe b. el-Ḥubâb, el-Velîd b. Yezîd ve Ebû’l-Hindî’ninkiyle yakından ilişkilidir. Bu nedenle, Ebû Nuvâs’ın tam manasıyla bir yenilikçi olduğunu söylememiz mümkün değildir. Mamafih o gerçek bir modernizm yanlısıdır. İslam öncesindeki şairlerin aksine, terk edilmiş obaların kalıntıları, artık Ebû Nuvâs için bir mana ifade etmemektedir. Onun şarap şiirleri, mükemmeliyet, saygınlık ve nicelik açısından seleflerininkini geride bırakmıştır. Çoğu eleştirmen onun ḫamriyyâtını, bu türün en yüksek seviyesi olarak görmektedir. Bu çalışmada, Ebû Nuvâs’ın ḫamriyyâtı ve onun şiirsel üslubu bilimsel bir metotla incelenmiştir. Bunun yanı sıra onun öne çıkan birkaç şiirinden örnekler sunulmuştur.
Abû Nuvâs el-Hasen b. Hâni' el-Hakemî is one of the most famous poets of the Abbâsic period. It is
Abū Nuwās al-Ḥasan b. Hāni’ al-Ḥakamī, who became a master of all the major and minor genres of classical Arabic poetry, was one of the most renowned poets of the Abbasid period. He is especially known for his bacchic poetry (khamriyyāt), and his poems about unbridled debauchery. His talent was recognized by his contemporaries. Abū Nuwās was the foremost representative of the modern (muḥdath) poetry that developed during the first years of Abbasid Caliphate. Most of his poems follow the same pattern. In his khamriyyāt, Abū Nuwās describes the appearance of the wine, its strength, and its effect on the drinkers. He compares the wine with jewelry and light sources. He tells of his night trip to the tavern and how he shouted at the door to wake the sleeping tavern-keeper up. He also makes mention of the young cupbearer or handmaiden who serves the wine, and the male or female singer who entertains the pot-companions. His khamriyyāt is closely connected to that of his predecessors, especially ʿAdī b. Zayd, Wāliba b. al-Ḥubāb, al-Walīd b. Yazīd, and Abū al-Hindī; therefore, we can’t claim that Abū Nuwās was in the strict sense an innovator. But he is definitely a modernist. The remains of a campsite have no clear meaning for Abū Nuwās, as they do for pre-Islamic poets. His bacchic poetry exceeds his predecessors by far in terms of excellence, reputation, and quantity. Most critics consider his khamriyyāt to be the highest level of this genre. In this study, the khamriyyāt of Abū Nuwās and his poetical style are examined with a scientific method. In addition to this, a number of examples of his outstanding poems are given.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
