Views
40
Downloands
8
İslam, Yüce Allah’ın insanlığa gönderdiği son ilahi dindir. İslam’a göre varlık, zorunlu ve mümkün olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Zorunlu varlık, bir ve tek, mümküne bağlı olmayan, irade ve kudreti sonsuz olan Yüce Yaratıcı’dır. O’nun dışındaki diğer şeyler ise mümkün varlık olarak kabul edilmektedir. Mümkünün, kendi başına var olması ve varlığını devam ettirmesi söz konusu değildir. Aksine varlığı, tamamen Zorunlu varlığa bağlıdır. Bu varlık kategorisinde irade ve seçim sahibi olan somut yegâne varlık insandır. Gerçek anlamda sadece insanın irade ve tercihi, özgürlük ve sorumluluğu vardır. Bu bağlamda insanın, Yüce Yaratıcı’yla, kendisiyle ve diğer varlıklarla bilinçli bir etkileşimi söz konusudur. Bu etkileşim, bizzat kendi hür iradesiyle gerçekleşir ki, buna da “insan özgürlüğü” denir. Özgürlük tanımında gelince, insan iradesinin ne kendisi ne de her hangi bir kişi veya durum tarafından engellenmemesi ya da her hangi bir davranışa zorlanmamasıdır. Diğer bir ifadeyle özgürlük, kişinin, kendi inanç, fikir ve davranışlarını her hangi bir baskı ve engel olmadan belirleyebilmesidir. Özgürlük, öncelikle Allah’tan başkasına kul olmamak ve nihayetinde içgüdü ve tutkularının güdümünden kurtulmak demektir. Fakat böyle bir durum, insanın kendi Yaratıcı’sına karşı istediği gibi davranma iznini vermemektedir. Özgürlük denilince ilk olarak insanın, Allah’a karşı görev ve sorumlulukları, daha sonra kendine ve nihayet diğer varlıklara karşı tutum ve davranışları akla gelir. Evet insan, başta Yüce Yaratıcı’ya, sonra kendine ve daha sonra ise var olan bütün unsurlara karşı sorumluluğu söz konusudur. Bu yüzden o, nefsini ve tabiatı istediği gibi kullanıp tahrip ederek değil, ancak onları koruyup geliştirerek kullanabilir. Sonuç olarak denilebilir ki, insan, mutlak özgür olan Allah’a nispet edince cebir altında, mutlak cebir altında olan diğer mümkün varlıklara göre ise özgürdür.
Islam is the ultimate divine religion that God has sent to mankind. According to Islam, the existence is divided into two forms: mandatory and possible. The compulsory being is the Supreme Creator, one and one, unconnected, with will and power eternal. Other things other than him are considered as possible. It is not possible that it exists and continues to exist. The existence, on the contrary, depends entirely on the obligatory existence. The only substantial being in this category of being is the man who has will and choice. In the real sense, only man has will and preference, freedom and responsibility. In this context, it is the subject of a conscious interaction of man with the Supreme Creator, with himself and with other beings. This interaction occurs by its own free will, which is also called “human freedom”. In terms of the definition of freedom, human will is not obstructed or forced by either himself or any person or situation or by any behavior. In other words, freedom is the ability of a person to determine his own beliefs, ideas and behaviors without any pressure or obstacle. Freedom means, first of all, not to be a servant of anyone other than God, and finally to get rid of the guidance of the instinct and the passion of God. But such a situation does not allow man to behave as he wants against his own Creator. When it is called freedom, first the man understands his responsibilities and responsibilities to God, then his attitudes and behaviors to himself and finally to other beings. Yes, man is responsible first to the Supreme Creator, then to himself and then to all the elements that exist. So he can use his soul and nature not by using and destroying as he wants, but by protecting and improving them. As a result, it can be said that when man compares to the absolute free God, he is free under the cage, and according to other possible beings under the absolute cage.
Field : İlahiyat
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
