Görüntüleme
47
İndirme
1
Bu makalede modern dönemde dinin, metafizik, tarihsel, ontolojik ve deskriptif olarak yeniden anlaşılma imkânlarından biri olan fenomenolojik yöntem hakkında kısaca bilgi verildikten sonra İslam düşüncesine fenomenolojik yaklaşımın imkânı ve belli başlı görünümleri hakkında bir soruşturma yapılmıştır. İslam düşüncesine fenomenolojik olarak yaklaşıldığında söz konusu düşünme tarzının Allah-âlem-insanarasında nasıl bir ontolojik, ahlaki, metafiziksel bağ inşa ettiği araştırılmaya değerdir. İslam düşüncesinde Allah-âlem-insanilişkisi İslami dünyagörüşünün varlık-bilgi-değer alanındaki ilkelerin kozmik bir yansımasını ifade etmektedir. Toplumsal ve tarihsel boyutlarda tezahürleri ise kozmik yansımanın tecessüm etmiş hali olarak karşımıza çıkmaktadır. İslam düşüncesinde Allah her şeyin yegâne yaratıcısı olduğu gibi âlem ve içindekilerin yegâne anlam kaynağıdır. İnsan ve âlemin var olma nedeni ve var olma biçimini halk eden tek varlık Allah’tır. Allah’ın olmadığı bir düşünce ve hayat biçimi anlamsızlık demektir. Allah ile âlem arasında statik bir ilişki değil, dinamik bir ilişki söz konusudur. İnsan, yaratılışı gereği hem yaratıcısına muhtaçtır hem de yeryüzüne Allah’ın halifesi olarak gönderilmiştir. İnsanla yaratıcısı arasında mabud-abd (ibadet edilen-ibadet eden) ilişki vardır. Bunun yanında insan, irade ve dua ile yaratıcıyla sürekli iletişim halindedir. İnsan, eylemlerinden dolayı Allah’a karşı sorumludur. Sorumluluk onu olgu ve hadiselerin karşısında kendi kaderine terk edilmiş pasif bir nesne konumuna indirgemez. İslamî dünyagörüşünde ‘her şey canlıdır’ ilkesine güçlü bir vurgu vardır. Bu ilkeden hareketle insana, bütün varlıklara karşı bir sorumluluk yükler. Zira her şeyin canlı olması ilkesi, insanın çevreye karşı davranışlarını değiştirebilecek bir unsurdur. Bu sayede insan evren içinde huzurlu yaşayabilecektir. Âlem bir makrokozmoz, insan ise mikrokozmozdur. İki âlem arasında bir çatışmadan ziyade denge ve ahengin olması gerekir. Bu makalede fenomenolojik bir yaklaşımda İslam düşüncesinde Allah-âlem-insan arasındaki ilişkiler, literatürdeki önemli kaynaklara dayanarak yeniden anlaşılmaya ve yorumlanmaya çalışılmaktadır.
After brief information on the phenomenological method, which is one of the possibilities of re-understanding of religion in the modern era, metaphysical, historical, ontological and descriptive, an investigation was conducted on the possibility of phenomenological approach to Islamic thought and certain main appearances. When phenomenologically approached the Islamic thought, it is worth exploring how a ontological, moral, metaphysical connection is built in the Allah-all-humanity. In the Islamic thought, Allah-all-humanity is a cosmic reflection of the principles in the field of existence-knowledge-value of the Islamic world. In social and historical dimensions, their manifestations appear to us as a tested form of cosmic reflection. In Islam, God is the only creator of all things and the only source of meaning of all things. God is the only man and the only man in the world and the only man in the world and the only man in the world. A thought and a way of life without God means meaninglessness. It is not a static relationship between God and the world, but a dynamic relationship. The human being is the creator of the earth, and the creator of the earth is the creator of the earth. There is a relationship between man and his creator. In addition, man is constantly in contact with the creator with will and prayer. Man is responsible against God for his actions. Responsibility does not lower him to a position of a passive object left to his fate in the face of the facts and events. In the Islamic world, there is a strong emphasis on the principle of 'all is alive'. This principle imposes on man a responsibility against all beings. The principle of being alive is an element that can change the behavior of a person to the environment. This will allow people to live peacefully in the universe. It is a macrocosmos, and man is a microcosmos. There must be balance and harmony rather than a conflict between the two worlds. In this article, in a phenomenological approach, the relations between Allah and the world and man in the Islamic thought are attempted to be re-understood and interpreted on the basis of important sources in literature.
Alan : Eğitim Bilimleri; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
