Görüntüleme
19
İndirme
5
Nüzûl gayesi insanları hidayete sevk etmek olan Kur’ân, her konuda İslam’ın ilk ve en temel kaynağıdır. Kur’ân’ın anlaşılması kâinatın, hayrın, güzelliğin ve erdemin anlaşılması anlamına gelmektedir. Toplumsal inşâ ve ihyâyı gaye edinen Kur’ân, insanı merkeze almakta ve onun yararına olan konuları işlemektedir. İnsanı bir tek nefisten yaratan, ondan eşini var eden, bu ikisinden de birçok erkek ve kadın üretip yayan Allah, birçok ayette erkek ve kadınlardan bahsetmektedir. Toplumsal rolleri ve önemleri sebebiyle Kur’ân’da kendilerinden çokça bahsedilen kadınlar, toplumsal hayatın temelini oluşturmaktadır. Kadınların isimleriyle müsemma bir sûre olması, farklı ayetlerde zikredilmeleri müfessirlerin dikkatini birçok yönden çekmiştir. Böylece aile ve toplumdaki rolleri gibi birçok husus araştırılmış, onlarla ilgili farklı yorum ve açıklamalar yapılmıştır. Tarihî süreç içerisinde ayetlerle ilgili yorum biçimi değişmekle beraber bir o kadar da çeşitlenmiştir. Bu yöntemlerden biri de tasavvufî/işârî yorumlama biçimidir. Çalışmamıza konu olan eser de rivayet, dirayet ve işârî yöntemle kaleme alınmış bir eserdir. Eserin müellifi Ahmed İbn Acîbe el-Hasenî (ö. 1224/1809), XVIII. yüzyılın önde gelen tasavvuf erbabındandır. Onun en meşhur eseri el-Baḥrü’l-medîd fî tefsîri’l-Ḳurʾâni’l-mecîd olup zâhirî ve bâtınî yorumları ihtiva eden fakat daha çok işârî yöntemle kaleme alınmış bir eserdir. Tefsirinde birçok ayeti bâtınî yönüyle açıklayan İbn Acîbe, kadınlarla ilgili ayetleri de bu minvalde yorumlamış, böylece diğer müfessirlerden farklı bir yol takip etmiştir. Bu bağlamda müellifin kadınlarla ilgili ayetleri nasıl ve ne şekilde yorumladığı tarafımızca merak edilmiş ve araştırmaya değer bulunmuştur.
The Qurʾān, whose aim is to guide people to the right path, is the first and most basic source of Islam in every subject. Understanding the Qurʾān means understanding the universe, goodness, beauty and virtue. The Qurʾān, which aims at social construction and revival, puts the human being at the centre and deals with the issues that benefit him. Allah, who created man from a single soul, made his wife out of him, and produced and spread many men and women from these two, speaks of them in many verses. Women, who are mentioned a lot in the Qurʾān due to their social roles and importance, form the basis of social life. The fact that there is a surah named “Women”, and that they are mentioned in different verses attracted the attention of commentators in many ways. Thus, many issues such as family and their roles in society were investigated, and different interpretations and explanations were made about them. Although the interpretation of the verses has changed in the historical process, it has also diversified. One of these methods is the Sufi/Ishārī interpretation style. The work that is the subject of our study is also a work that was written with the method of narration/wisdom and Ishārī . The author of the work, Ahmed Ibn ʿAjībaal-Ḥasanī (d. 1224/1809) is one of the leading Sufi connoisseurs of the 18th century. His most famous work is al-Baḥr al-madīd fi tafsīr al-Qurʾān-al-majīd and it is a work that contains both exoteric and esoteric interpretations but is mostly written with the Ishārī method. Explaining many verses in his tafsīr with their esoteric aspects, Ibn ʿAjība interpreted the verses about women in this way, so he followed a different path from other commentators. In this context, we were wondering how and in what way the author interpreted the verses about women, and it was found worthy of research.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
