Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
45
İndirme
21
Sesli Dinleme
1
Sözlü–dilsel bir hitap olarak nazil olan Kur’ân-ı Kerîm, muhatap kitlenin kullandığı dil sistemine ve bu dilin imkanlarına paralel olarak yeni bir düşünme biçimi ortaya koymuştur. Bu hitap-muhatap diyalektiğini gerçekleştirmek için, indiği toplumun algı ve tasavvurlarını dikkate almış ve bu meyanda toplumun dil, inanç, kültür, tarih gibi değerlerinden teşekkül eden ortak bir dünya görüşü oluşturmuştur. Bunun da ötesinde kişinin, zihniyet ve kimliğiningüzel dönüşüm ve değişimini bu dilin kendine has anlatım tarzı, nazmı ve dil formu olan Kur’ânî üslubunu kullanarak gerçekleştirmiştir. Bu çalışma, Kur’an’ı anlamada dilbilimsel bir yöntem olarak teklif edilen Üslûbu’l-Kur’ân’a özgü metotlar ile din dilinin cümle yapısı itibariyle haber‒inşa formlarının çoğu zaman sürecin akışı içerisinde birinin bir diğerini kapsayıcı/kuşatıcı üslubu ışığında muhataplar arasındaki ilişkiyi ve içinde bulundukları ortamı dikkate alarak İnfitâr Sûresi’nin ana konusunu tespit ve bu konunun anlatım biçimini izah etmeyi amaçlamaktadır. Bu anlamda çalışmamız, kıyamete dair ‒gökyüzünün yarılacağı, yıldızların döküleceği gibi‒ ihbârî ifadelerin geleceğe dönük kıyamete dair bir bilgilendirmeden öte çoğu zaman ‘şimdi–burada’ tecelli etmesinde ve eyleme dönüş(tür)mesinde rol oynayan inşâî yapısını dikkate almaktadır. Dolayısıyla çalışma, ilahi kelamın kendine has dil yapısı ve Kur’ânî üslup çerçevesinde bir bütün olarak sûreyi ele almaya gayret etmektedir. Bu bağlamda sûre, Allah’ın tekvinî/kevnî yasaları üzerinden kelâmî eyleme dönüştüren ve bu eylemi de ahlaka çeviren kıyamet hadiseleri esnasında gerçekleşen kozmik değişikliklerden bahsetmektedir. Adeta sûrede, kozmik yapıdaki değişikliğin meydana gelmesindeki gerçeklik üzerinden “vahyin gelişine, imkanına ve tabiatına” vurgu yapılmakta ve nihayetinde “hesap bilinci ile ahiret” anlayışı oluşturulmaktadır.
The Qur’an, which has been revealed as a verbal-language speech, has revealed a new way of thinking parallel to the language system used by the interlocutor and the possibilities of this language. To accomplish this dialect, he took into account the perceptions and conceptions of the society in which he came and created a common world view that formed the values of the society, such as language, faith, culture, history. In addition to this, the person has achieved the mentality and identity-based transformation and change by using the Qur’an style, which is the language’s own narrative style, the Nazm and the language form. This study is proposed as a linguistic method of understanding the Qur’an, with the methods specific to the Qur’an and the phrase structure of the religious language, and the forms of the Qur’an often take into account the relationship between the interlocutors and the environment in which they are, taking into account the main subject of the Qur’an and the form of the narration of this subject. Our work in this sense takes into account the construction structure that plays a role in the day—the heavens will be half, as the stars will be thrown—except for a notification of the day to the future, which is often “now-there” and which plays a role in the return of action. Thus, the work of the divine word is a struggle to address the Qur’an as a whole in its own language structure and in the framework of the Qur’an. In this context, the Sura speaks of the cosmic changes that occur during the events of the Day of Resurrection, which transform the word into action through the laws of Allah's tekvinî/kevnî and which transform this action into morality. In a fair summary, the emphasis is made on the reality in which the change in the cosmic structure occurs on "the arrival, the possibility and nature of the wave" and ultimately the concept of "conception and the consciousness of the life of the world" is created.
Alan : İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
