Özet:

Bu makalede Cihan Aktaş’ın “Azize’nin Son Günü” adlı hikâye kitabındaki Azerbaycan kültürüne ait unsurlar incelenecektir. Cihan Aktaş, bu kitabındaki hikâyelerde Azerbaycan kültürüne ait pek çok unsura- adetler, gelenek ve görenekler, yemekler, halk edebiyatına ait unsurlar gibi- yer vermiştir. Yazar “Azize’nin Son Günü” adını taşıyan hikâyesinde Bakü’nün önemli simgelerinden olan Kız Kalesi’nden ve bu kale ile ilgili efsanelerden bahseder. Kız Kalesi hikâyede adeta bir kahramana dönüşür. Kitaptaki ikinci hikâye “Yeşil Dallı Küçeler” başlığını taşımaktadır. Bu hikâyede ise halk kültürünün önemli bir parçası olan halk türküleri bir aşkın anlatılması için bir araç haline gelir. Hikâyenin kahramanı olan genç, “Sehavet Memmedov’un söylediği “Küçelere su sepmişem” türküsünü dinleyerek geride bıraktığı aşkı için gözyaşı döker. “Nesimi’nin Dönüşü” adlı hikâyenin kahramanı bir yazardır ve şair Nesimi hakkında bir eser yazmaya çalışmaktadır. Yazarın amacı Azerbaycan kültürünün önemli bir şairi olan Nesimi’yi günümüz dünyasında yeniden canlandıran bir tiyatro oyunu yazmaktır. “Portakal Bahçesi Işığı” adlı hikâyenin kahramanı olan Nahide, sürgündeki eşinin yolunu beklerken Nevruz bayramında adetlere uygun bir sofra kurarak teselli bulmaya çalışır. Bu makalenin amacı, bir Türk yazarının kaleminden Azerbaycan’a ait kültürel unsurları tespit etmektir. Kitabın yazarı Cihan Aktaş, Azerbaycanlı bir yazar gibi gözlem yapmış ve bu gözlemlerini okuyucusuna tarafsız bir dille aktarmıştır.

Anahtar Kelimeler: