Kısıtlar Teorisi, işletmelerde üretim ile ilgili konularda karşılaşılan sorunlara çözüm bulmak amacı ile 1970’li yıllarda geliştirilmiştir. Kısıtlar teorisinin iki bakış açısı vardır. Bunlardan ilki, işletmenin sistem olarak tanımlanması ve ikincisi, yinelenen sürekli gelişme sürecidir. İşletme bir sistem olarak tanımlanmaktadır. Bir sistemin performansını engelleyen her türlü faktör kısıt olarak tanımlanmaktadır. Kısıtlar teorisi, her sistemdeaz bir kısıt olduğu temel varsayımına dayanmaktadır. Kısıtlar teorisinde sistem, bir zincire benzetilmektedir. Zincirin gücü ise,zayıf halkaya bağlıdır. İşletmenin performansını artırmak için kısıt(lar), etkin bir şekilde yönetilmelidir. Sistemin temel amacı bu gün ve gelecekte kar elde etmektir. Kısıtlar teorisinde performans değerlemesi yaparken üç ölçü kullanılmaktadır: kısıtlı katkı payı, stok ve dönem giderleri. Kısıtlar teorisinin beş aşamalı sürekli gelişme sürecinde, sistemin kısıtlı katkı payının artırılmasına ilişkin stratejiler üzerinde durulmaktadır. Bir sistemin kar elde edebilmesi için, toplam kısıtlı katkı payının işletmenin dönem giderlerinden büyük olması gerekmektedir. Aksi taktirde işletmeler, faaliyetlerini uzun dönemde devam ettiremeyecektir.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|