Görüntüleme
13
Bu makalede İbnü’s-Sîd el-Batalyevsî’nin (Ö. 1127) nefs teorisi incelenmektedir. Batalyevsî gramer, sarf ve edebiyat gibi disiplinlerde çok sayıda eser verdiği için İslam düşünce tarihinde dilbilimcisi olarak bilinmektedir. Fakat düşünür yazdığı dil konulu eserlerin yanı sıra felsefe kitapları da yazmıştır. Filozof söz konusu bu eserlerde varlık, nefs teorisi ve felsefe-din ilişkisi meselelerini incelemiş ve tercih ettiği görüşleri geliştirerek okuyucusuna sunmuştur. Onun felsefi eserlerinde sergilenen tutum genel itibarıyla Yeni Eflatûncu bir tavır olduğu için, filozof varlığı bu akımın düşüncelerine göre açıklayarak sudûr tasavvuruna kısmen bağlı kalır. Batalyevsî’nin bu yaklaşımı nefs teorisine de nüfuz ederek belirleyici bir unsur haline gelir. Öyle ki filozof nefsin tasnifini yaparken nebatî, hayvanî, insanî, felsefî ve nebevî nefs türlerini tespit eder ve bunların ayaltı alemde bulunduğunu söyledikten sonra ayüstü alemine ait olan küllî nefsin varlığından da bahseder. Batalyevsî nefs konusunu ağırlıklı olarak natık nefse dikkat çekerek işler. Onun bu bağlamda asıl amacının insan nefsinin ölümsüzlüğünü ispat etmek olduğunu söyleyebiliriz. Şöyle ki düşünür bu yöndeki görüşlerini kanıtlamak için sekiz delil kullanır. Bu meseleyle ilgili kullanılan delillerin bir kısmı beden-nefs ilişkisi dikkate alınarak oluşturulurken diğer bir kısmı ise insan nefsinin idrak gücüne dönüktür. Filozof tarafından kullanılan delillerin öncülleri önceki İslam filozofların görüşlerinden istifade edilerek elde edildiği açıktır. Ancak delillerin oluşturulma tarzının özgün olduğu da söylenebilir. Zira düşünür bu delilleri kendi düşünce sistemine uygun bir şekilde geliştirmiştir.
This is the story of Ibn al-Sid al-Batalyevsî. 1127) the theory of nefs is studied. It is known as a linguist in the history of Islamic thought, because it has given many works in disciplines such as grammar, sarf and literature. In addition to his language, he wrote books of philosophy. The philosopher in these works has studied the issues of existence, the theory of nefs and the relationship between philosophy and religion and has developed his preferred opinions to the reader. Since the attitude shown in his philosophical works is generally a New Efflatuncu attitude, the philosophical existence is partially linked to the water design by explaining according to the thoughts of this stream. This approach of Batalyevius becomes a determining element by infiltrating the theory of nefs. Thus the philosopher identifies the nebatical, animal, human, philosophical, and nebevic kinds of nefs, and after saying that they are in the subordinate universe, he also speaks of the existence of the abundant nefs that belongs to the subordinate universe. The Batalyeevs are focusing on the subject of the heart of the heart of the heart. In this context, we can say that his main purpose is to prove the immortality of the human self. Thus, the thinker uses eight evidence to prove his views in this direction. Some of the evidence used in this matter is created taking into account the body-nefs relationship, while the other is toward the intelligence of the human self. It is clear that the predecessors of the evidence used by the philosopher were obtained by the views of the former Islamic philosophers. But it can also be said that the way of creation of the evidence is original. Zira thoughters have developed these evidence according to their own thinking system.
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
