Abstract:

Milattan önce 400'lü yılların amfitiyatrolarında sahnelenen Eschyle, Euripide ve Sophocle'e ait mitoloji kökenli tragedyalar 20. yüzyılda bazı batılı yazarlar için önemli bir kaynak oluşturmuştur. Jean Paul Sartre'da diğer çağdaşları gibi bu kaynaktan yararlanmış, egzistansiyalist düşüncenin ön plana çıktığı "Les Mouches" (sinekler, 1943) adlı piyesini yazmıştır. Dram diye adlandırdığı bu oyun aslında klasik bir Elektra oyunudur. Yazar "Sinekler" kelimesiyle Eschyle'nin tragedyalarında'2 ' ayrı bir oyun olarak sunulan vicdan azabı çektiren ve suçluyu izleyip rahatsız eden tanrıçaları somutlaştırıp oyununa dahil etmiştir, mitolojik alt yapıda yapılan ilk dikkat çekici değişiklik budur. Oyunun kuruluş şemasına baktığımızda 3.üncü bir perdenin ilave edildiğini görürüz. Diğer tragedyacılar gibi Sartre dramını Agamennon'un savaş sonrasında karısı Clytemnestre ve aşığı Egisthe tarafından öldürülmesinden yaklaşık 15 yıl sonra sürgün edilen oğlu Orest'in intikam için şehre dönüşünden itibaren başlatmıştır. Bu süre içinde Orest büyümüş, kızkardeşi Elektra olgun bir kız olmuştur. Aradan geçen bu uzun zaman süresince intikam duyguları da en üst seviyeye çıkmıştır. Bütün tragedyacıların konuyu buradan ele almalarının sebebi acı sonun Orest'in şehre girişiyle başlamış olmasındandır. Sartre'in dramını Sophocle'nin oyununun kuruluş şemasını andırmaktadır. Sartre olayı 3 perdede yedi ana bölüm halinde vermiştir.

Keywords: