Özet:

Dilin anlaşılması için kelimelerin sözlük anlamlarını bilmek yeterli değildir. Bununla birlikte kelimelerin cümle içinde yaşadıkları değişikliklerin ve ögelerin dizilişinin de bilinmesi gerekir. Kelimeyi bilmekle cümleyi anlamak birbirlerinden ayrı iki dilbilim disiplinidir. Kelimenin kökeni, türetilmesi ve çekimine morfoloji/sarf, sözcüklerin cümle içinde dizilişi, temel ve yan ögelerin yerli yerinde kullanılmasına ise dilbilgisi/nahiv denir. Dil öğretiminde gözetilmesi gereken de sözdizim açısından dillerin incelenmesi ve aralarındaki benzer ve farklı yönlerin tespit edilmesidir Anadil/hedef dil kavramları dilbilim alanının önemli kavramlarıdır. Anadilin gramer yapısı doğru bir şekilde öğrenilmeden hedef dili öğrenmek külfetli bir iştir. Anadilden hareketle hedef dilin öğrenilmesi, diller arasında mevcut farklılıkların tespiti ile mümkündür. Bunun için Arapça ile Türkçe arasında en belirgin farkların kronolojik olarak ortaya konması önem arz etmektedir. Bu çalışmada, örnekleme yöntemiyle Arapça ve Türkçe’nin gramerlerindeki temel farklılıklar ortaya konulmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler: