Özet:

Bu çalışmanın amacı Osmanlı Devleti’nin son döneminde ve Türkiye Cumhuriyetinde öğretmen yetiştirme ve bu konuda Orta Asya Türk dünyası ile ilişkileri tarihi süreç içinde incelemek ve gelecekte daha yapılandırılmış işbirliği için öneriler geliştirmektir. Osmanlı Devletinin ve Türkiye Cumhıriyetinin Orta Asya ve Rusya’daki Türklerle olan ilişkisi coğrafi uzaklık ve siyasi nedenlerle oldukça sınırlı kaldığı için bu durum eğitim ve öğretmen yetiştirme alanına da yansımıştır. Osmanlının Tanzimat’tan beri Batıya yönelmesi de kültürel bir etmen ve dünya görüşü olarak Osmanlı Devletinin Orta Asya ve Rusya Türklerine olan ilgisini olumsuz etkilemiştir. Bu durum Türkiye Cumhuriyeti Devletinde de 1991’e kadar gözlenmektedir. Osmanlı Devleti ve Türkiye Cumhuriyeti Devletinin Rusya ve Orta Asya Türk Dünyasına eğitim katkıları arasında oralara öğretmen gönderme çalışmaları dikkat çekmektedir. Orta Asya’da 1991’den sonra kurulan yeni Türk Devletleri ile Türkiye Cumhuriyeti Devleti arasında eğitim ve öğretmen konularında her geçen gün ilişkiler gelişmektedir. Bu ilişkilerin daha çok güçlenmesi için yapılandırılmış, akılcı ve özgün modeller geliştirmek, Türk devletlerinin ve akraba toplulukların geleceği açısından büyük önem arz eden bir konu olarak düşünülmelidir.

Anahtar Kelimeler: