Türkiye’de örgün kapsamda gerçekleştirilen din eğitimi tartışmalarında lehte ve aleyhte ortaya konulan çeşitli görüşler bulunmaktadır. Din eğitiminin aleyhinde beyan edilen bu görüşlerden birine göre ülkemizdeki okullarda din dersi yer almamalıdır. Söz konusu görüşe gerekçe olarak bu dersin laiklik ilkesine aykırı olduğu ifade edilmekte, konuyla ilgili Fransa’daki din dersi uygulamaları örnek gösterilmektedir. Ancak Fransa’nın din eğitimine dair kapsamlı bir inceleme yapıldığında bu ülkedeki uygulamaların Türkiye için bir model olamayacağı anlaşılmaktadır. Zira bu ülkenin tarihsel tecrübesi, din-devlet ilişkilerinde yer aldığı pozisyon, eğitim sistemi ve nihayetinde din eğitimine yaklaşımı ülkemizden oldukça farklı bir zemine yaslanmaktadır. Bu araştırmada da söz konusu duruma dair literatür taraması yöntemine dayanan bir değerlendirme gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla Fransa’nın genel yapısı, din-devlet ilişkileri, eğitim ve din eğitimi sistemi analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda Fransa’nın laiklik anlayışı ve din eğitimi uygulamalarının Türkiye için bir model olamayacağı sonucuna varılmıştır. Bu sonuçta, her iki ülkenin laiklik ve din-devlet ilişkilerinin farklı tarihsel tecrübelere dayandığı argümanı öne çıkmıştır. Dolayısıyla Fransa’da devlet okullarında din dersi olmamasından hareketle, ülkemiz için konuyla ilgili gerçekleştirilen çıkarımların gerçeklikten uzak olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca ülkemizdeki okullarda yer alan din derslerinin, ülkemiz eğitim sisteminde var olan imam-hatip ve yüksek din eğitimi kurumlarının Türkiye’nin din eğitimi tecrübesinin doğal bir sonucu olduğu tezi bu sonuç çerçevesinde güç kazanmıştır.
Türkiye’de örgün kapsamda gerçekleştirilen din eğitimi tartışmalarında lehte ve aleyhte ortaya konulan çeşitli görüşler bulunmaktadır. Din eğitiminin aleyhinde beyan edilen bu görüşlerden birine göre ülkemizdeki okullarda din dersi yer almamalıdır. Söz konusu görüşe gerekçe olarak bu dersin laiklik ilkesine aykırı olduğu ifade edilmekte, konuyla ilgili Fransa’daki din dersi uygulamaları örnek gösterilmektedir. Ancak Fransa’nın din eğitimine dair kapsamlı bir inceleme yapıldığında bu ülkedeki uygulamaların Türkiye için bir model olamayacağı anlaşılmaktadır. Zira bu ülkenin tarihsel tecrübesi, din-devlet ilişkilerinde yer aldığı pozisyon, eğitim sistemi ve nihayetinde din eğitimine yaklaşımı ülkemizden oldukça farklı bir zemine yaslanmaktadır. Bu araştırmada da söz konusu duruma dair literatür taraması yöntemine dayanan bir değerlendirme gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla Fransa’nın genel yapısı, din-devlet ilişkileri, eğitim ve din eğitimi sistemi analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda Fransa’nın laiklik anlayışı ve din eğitimi uygulamalarının Türkiye için bir model olamayacağı sonucuna varılmıştır. Bu sonuçta, her iki ülkenin laiklik ve din-devlet ilişkilerinin farklı tarihsel tecrübelere dayandığı argümanı öne çıkmıştır. Dolayısıyla Fransa’da devlet okullarında din dersi olmamasından hareketle, ülkemiz için konuyla ilgili gerçekleştirilen çıkarımların gerçeklikten uzak olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca ülkemizdeki okullarda yer alan din derslerinin, ülkemiz eğitim sisteminde var olan imam-hatip ve yüksek din eğitimi kurumlarının Türkiye’nin din eğitimi tecrübesinin doğal bir sonucu olduğu tezi bu sonuç çerçevesinde güç kazanmıştır.
Field : Güzel Sanatlar; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Relevant Articles | Author | # |
---|
Article | Author | # |
---|