Özet:

Kur’ân-ı Kerîm, günümüze kadar nâzil olduğu şekliyle korunarak gelmiş son İlâhî Vahiy’dir. O’nun âyet ve sûrelerinin arasında, mâhiyeti gereği gibi açıklanamayan, eşsiz bir tenâsüb ve tenâsuk vardır. Âyet ve sûreler arasındaki bu tenâsüb ve insicâm rastgele değil, İlâhî Vahiy vasıtasıyladır. Kur’ân’ın âyetleri gibi sûrelerinin tertîbî de tevkîfîdir. Bu özellikleriyle, tamamen İlâhî Vahiy oluşunda hiçbir kuşkuya yer olmayan Kur’ân’ın, doğru anlaşılması için, sadece “metin dışı bağlamı”na bakarak yorumlamak, bazen âyetlerin yanlış anlaşılmasına sebebiyet verebilir. Bunun için “metin dışı bağlam” ile birlikte özellikle “metin içi bağlam”a da dikkat etmek gerekir. Kur’ân’ın metin içi bağlamının, doğru veriler sunması, onun âyet ve sûreleri arasındaki harika uyumuyla ve özellikle sûrelerinin tevkîfî oluşuyla doğrudan ilgilidir.

Anahtar Kelimeler: