Özet:

Açlık, dünya edebiyatlarında gerek tema, gerekse konu seviyesinde yüzyıllardır kullanılagelen, önemli bir insani durum ve meseledir. Hikâye, roman, şiir gibi edebî türlere kaynaklık eden bu tema, birçok eserde gerçeklik duygusu peşinde yan tema olarak -doğal bir biçimde- bulunabilirken, bazı eserler doğrudan bu temaya odaklanmıştır. Bir romanın adının “Açlık” olması, farklı bir durum olmadığı müddetçe yazarın bu insani durumu temel mesele yaptığını gösterir. Knut Hamsun’un “Açlık” romanının Türkçeye ilk kez 1934 yılında Peyami Safa tarafından çevrilmesinden üç yıl sonra Refik Ahmet Sevengil’in ve 1980 yılında da Hasan İzzettin Dinamo’nun “Açlık” adlı telif romanları yayımlanır. Aynı adı taşıyan ve ilk ikisi yakın tarihlerle yayımlanan bu üç roman arasında etkilenmeler olabileceği düşüncesi böyle bir çalışma yapmayı gerekli kıldı. Makalede adı geçen romanlar bir yandan tanıtılmış, diğer yandan özellikle dikkat çeken “otobiyografik yön”, “tema”, “konu”, “tanrı ve din eleştirisi”, “cinsellik”, “ideolojik boyut” gibi roman unsurları yönünden karşılaştırmalı olarak incelenmiş, benzer ve farklı yönler üzerinde durularak sözü edilen temel meselenin bu romanlara nasıl yansıdığı tespit edilmeye çalışılmıştır. “Açlık” adıyla yayımlanan ilk roman Knut Hamsun’a ait olduğundan, karşılaştırma bu romandan yola çıkılarak yapılmıştır. İlk iki roman tarih olarak birbirine yakın olmakla beraber etkilenmeler daha çok birinci ve üçüncü roman arasında olmuştur. Bunların arasında yer alan ikinci romanın angaje ideolojik yaklaşım bakımından üçüncü romana benzerlik gösterdiği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: