Özet:

Amaç: Bu çalışmada akut pankreatit (AP) tanısı ile takip edilen hastaları tedavi yaklaşımları açısından değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: 2005-2010 tarihleri arasında hastanemizde AP tanısı alan 184 hasta geriye dönük olarak incelendi. Olguların demografik özellikleri, etyolojik bulguları, hastalık şiddeti, tedavi şekilleri, açlık süreleri, antibiyotik kullanımı, total verilen günlük hidrasyon miktarı, paranteral beslenme süresi, analjezi tedavisi, hastanede yatış süresi ve prognoz kaydedildi. Uygulanan tedavi yöntemleri ile hastanede kalış süresi ve mortalite arasındaki ilişki incelendi. Hastalık klinik şiddetine göre hafif ve şiddetli olarak ayrıldı. Bulgular: Hastaların 27’sinde (%14,7) komplikasyon gelişti. On hastada (%5,4) peripankreatik sıvı birikimi, 7 hastada (%3,8) psödokist, 1 hastada (%0,5) pankreatik abse görülürken 10 hastada (%5,4) akut renal yetmezlik, 3 hastada da hipotansiyon ve şok görüldü. Mortalite oranı %3,8 (7 olgu) bulundu. Yüzkırkaltı hastaya (%79,3) antibiyotik tedavisi verilmiş olup, antibiyotik verilenler ile verilmeyenler arasında hastanede yatış süresi ve mortalite oranları arasında istatistiksel fark saptanmadı (p=0,077, p=0,557). Hastalık şiddetine göre total paranteral nutrisyon (TPN) alan ve almayan hastalar karşılaştırıldığında şiddetli AP olgularının daha fazla TPN aldığı istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Oral alımın kesilmesiyle hastanede yatış süresi ve mortalite oranları kıyaslandığında ise istatistiksel olarak anlamlı farklar saptanmadı (p=0,182, p=0,54). Sonuç: AP mortal seyir gösterebilen önemli bir klinik sorundur. Tedavisinde halen birçok tartışmalı konu bulunmaktadır. Ampirik antibiyotik kullanımının hastaların yatış süresi ve mortalitesini etkilemediğinden sadece seçilmiş vakalarda kullanılmasını önermekteyiz. Enteral veya paranteral beslenme tedavisine hastalık şiddetine göre karar verilmelidir.

Anahtar Kelimeler: