Views
10
Edward W. Said’in Oryantalizm adlı kitabının yayınlanması ile Batı emperyalizminin Orta Doğu’ nun, Batı’daki temsiline ve tarihsel yazılımına önemli bir eleştirel müdahalede bulunmuştur. Pek çoğu Oryantalizmi “yirminci yüzyılın son çeyreğinde İngilizcede yayımlanan en etkili akademik kitaplardan biri olarak kabul etmiştir”(Lockman, 2004: 190). Eser, Batılıların batı'ya özgü olmayan kültürler hakkında yazdıkları ve temsillerini eleştirerek, çeşitli şekillerde çarpık ve küçümseyici bakış açısı getirmeleri suçlamasıyla akademik dünyada bir tartışma başlatmıştır. Oryantalizm, sempati ve anlayış ile karşılanmakla beraber, aynı zamanda, uzun bir tutarsızlıklar listesi de içerdiğinden, tam bir reddedişi de beraberinde getirdi. Alexander Lyon Macfie, Oryantalizm (2002) adlı eserinde bu durumu şöyle açıklamaktadır: “Said’ in Oryantalizm adlı eserinin geçerliliği o an için karmaşıktı. Fakat alimlerin ve entellektüellerin milliyet ve dinlerinden bağımsız olarak, bunları etkileyen tarihi, modern ve post-modern (yapısal çözümleme, gerçekliğin aldatmacası, entellektüel hegamonya, ve bunun gibi) felsefik fikirlerle ilgili olarak bir örneklem çeşitliliğine de rastlanmaktaydı”(109). Mevcut çalışma Edward Said’ e ve etkileyici teorisine olan eleştirileri, ve Said’ in bu eleştirilere olan kısmi cevaplarını sunmaktadır.
The publication of Edward W. Said’s Orientalism marked a momentous intervention in the historiography of Western imperialism and Western representations of the Middle East. Many regarded Orientalism as “one of the most influential scholarly books published in English in the humanities in the last quarter of the twentieth century”(Lockman, 2004: 190). The book stormed up a debate in the academic world by accusing the West of having a skewed and condescending view towards the East, particularly in the several ways in which Westerners portrayed and represented non-Western cultures. While Orientalism generated sympathy and agreement, it also raised complete rejection. Alexander Lyon Macfie points out this aspect in his book Orientalism (2002) as: “Opinion regarding the validity of Said’s Orientalism was then mixed. But a pattern of sorts can be detected, based not so much on the nationality and religion of the scholars and intellectuals concerned as on their attitude to history and the modern and post-modern philosophical ideas (deconstruction, truth as illusion, intellectual hegemony, and so on) which frequently influence it” (109). The present paper tries to bring an approach to criticism made towards Edward Said, his influential theory and Said’s partial response to those criticism.
Field : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
