Görüntüleme
4
Amel kavramı, hem iyi hem de kötü eylemleri ifade etmede kullanılan bir kavramdır. Amelin bu her iki türü için de gerçekleştirildiği sırada bazı maksatlar gözetilmekte ve bunların bir kısmının dünyada, bir kısmının da ahirette neticesi beklenmektedir. Ancak Kur’an-ı Kerîm’de bazı sebeplerin bu beklentilerin gerçekleşmesinin önüne geçtiği ve amellere değer kazandıran esas unsurun “iman” olduğu haberi verilmekte, iman vasfına sahip olmayanlardan sâdır olacak iyi amellerin dahi Allah katında müjdelenen mükâfâta mazhar olamayacağı ve amellerinin boşa çıkacağı bildirilmektedir. Kişinin tüm emeklerini bir anda yok mesâbesine dönüştürebilecek bu unsurların ehemmiyeti açık olduğundan, bu faktörleri husûsen izah ihtiyacı söz konusudur. Bu cihetle çalışmamızda gâyemiz ilk olarak amellerin boşa çıkması bağlamında en çok zikredilen “ihbât” kavramını analiz ederek sonrasında amelleri boşa çıkaran iman problemleri üzerinde durmaktır.
“Deed” is a concept used to express both good and bad actions. For these two types of deed, some objectives are observed while they are being implemented. Some of them are expected to be in the world, some in the Hereafter. However, in the Qur'an, it is reported that some reasons are preventing these expectations from being realized and that the faith gives real value to deed and that even the good ones that will come from non-believers can’t be rewarded. Since those factors that can make all the efforts of the man in vain in a stroke are cruically important, these factors are needed to be elaborated in detail. In this context, our first aim is to analye the term “ihbāt” which is most frequently used word for “going into nothing” and then to elaborate on the belief problems that cause the deeds to go in nothing.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
