Abstract:

Birinci Dünya Savaşının sona ermesini, Osmanlı İmparatorluğu için süratlendiren Nablus (Megiddo) Muharebesi (Hezimeti), 18 Eylül- 31 Ekim 1918 tarihleri arasında Filistin Cephesinde, Osmanlı İmparatorluğu adına Yıldırım Orduları Grubu ile Britanya İmparatorluğu adına İsyancı Arap Ordusu desteğindeki Mısır Seferi Kuvveti arasında yapıldı. Edmund Allenby’nin komutasındaki Mısır Seferi Kuvvetinin çoğunluğu Çanakkale Muharebelerinden Mısır’a dönen ve yeniden organize edilen Britanya, Avustralya, Yeni Zelanda ve Hint Ordularından oluşmaktayken, Otto Liman von Sanders’in komutanlığını yaptığı Yıldırım Orduları Grubu ise 4., 7. ve 8. Osmanlı Ordularından meydana gelmekteydi. Karargâhı El-Salt’ta (Ürdün) bulunan 4. Ordunun başında Cemal (Mersinli) Paşa, Karargâhı Nablus’da (Batı Şeria) olan 7. Ordunun başında Mustafa Kemal (Atatürk) Paşa ve Karargâhı Tul Kerm’de (Batı Şeria) yerleşik 8. Ordunun başında da Cevat (Çobanlı) Paşa vardı. Muharebenin sonunda 4. Ordu El-Mefrak İstasyonunda (Ürdün), 7. Ordu Feria Vadisinde (Batı Şeria) ve 8. Ordu Mesudiye Geçidinde (Batı Şeria) vb. yerlerde, Britanya ve Avustralya uçakları tarafından bombalanması sonucunda imha edilmiş; El-Nasıra’daki (İsrail) Yıldırım Orduları Grubu Genel Karargahında bulunan von Sanders ise Çöl Atlı Kolordusu kuvvetlerine esir düşmekten son anda kurtulmuştur. Yıldırım Orduları Grubu ölü, kayıp ve esir olmak üzere yaklaşık 100.000 asker zayiat vermiştir. Fakat Türkiye Cumhuriyetinin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk, bu muharebede kazandığı tecrübelere dayanarak, Büyük Taarruzu, Allenby’nin yaptığı gibi planlamış ve uygulamıştır. Ayrıca Nablus Muharebesinde, geri çekilen birliklerin havadan bombardımanla çok zarar görmesi nedeniyle hava gücünün önemini kavramıştır. Bu nedenle Kurtuluş Savaşından sonra Türk Hava Kurumu’nu kurmuştur.

Keywords: