Abstract:

5510 sayılı Kanun ile zorunlu sigortalılık kapsamı dışında tutulan alanlardan birini oluşturan ev hizmetlerinde çalışanlar, 6552 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeden sonra kapsadığı alan itibariyle adeta zorunlu sigortalılık türlerinden biri halini almıştır. Nitekim söz konusu düzenleme ile on günden az süre ile ev hizmetlerinde çalışanlar ile on günden fazla süre ile çalışanlar arasında sigorta kolunun türüne göre farklılık olmakla birlikte her iki grupta çalışanlar da kapsama alınmış olmaktadırlar. Bu çerçevede 6552 sayılı Kanun öncesindeki ve sonrasındaki durum, ev hizmetlerinde çalışanlardan ne anlaşılması gerektiğine ilişkin öğreti ve yüksek mahkeme uygulamaları çerçevesinde değerlendirilerek bu hizmetlerde çalışanların durumu sosyal güvenlik hukuku açısından inceleme amacıyla bu çalışma hazırlanmış olup her ne kadar günden güne ev hizmetlerinde çalışanların sosyal güvenlik hukukunun korumasından gitgide daha da faydalandıracak hukuki düzenlemelere yer verildiği görülse de bu hizmetlerde çalışanların ve çalıştıranların hukuki hak ve yükümlülükleri noktasında farkındalıklarını artıracak mekanizmaların işletilmesi yerinde olacaktır.

Keywords: