Görüntüleme
112
İndirme
21
Sesli Dinleme
2
Bilindiği üzere, bireyin en büyük arzusu varlığını ispat etmek olmuştur ve kendini gerçekleştirme eylemi de ürettikleriyle özdeşleştirilmiştir. Bu noktada yaratıcılığın insanın en değerli gücü olduğu söylenebilir. Pek çok etkenle şekillenen yaratıcılık, çoğunlukla görünenin ötesini keşfedebilecek algı, sezgi ve ifade gücüne sahip yazar ve sanatçılara atfedilmektedir. Ancak, bu keşif yolunda, yazar ve sanatçıların bilgi ve yetenekleri dışında farklı yöntemlere de ihtiyaç duydukları ifade edilmiştir. Afyon ve esrarın bazı yazarlar ve sanatçılar tarafından fiziksel rahatsızlıklarının tedavisinde kullanıldığı ifade edilse de bu maddelerin, bu maddelere bağımlı olan yazar ve sanatçıların hayal güçlerine ve yaratıcılıklarına katkı sağlayıp sağlamadığı önemli bir tartışma konusu olmuştur. İngiliz edebiyatının tanınmış yazarlarından Thomas De Quincey, bağımlılığını itiraf ettiği Bir İngiliz Afyon Tiryakisinin İtirafları başlıklı eserinde afyon kullanımına ve etkilerine dikkat çekmektedir. Charles Baudelaire, Yapma Cennetler başlıklı eserinde, afyon ve esrar kullanımı ile ilgili görüşlerini ortaya koymaktadır. Alman edebiyat eleştirmeni ve kültür tarihçisi Walter Benjamin’in Esrar Üzerine başlıklı eseri, 1927-1934 yılları arasındaki uyuşturucu deneylerinin tutanaklarını içermektedir. Bu çalışmanın amacı, yaratıcılık kavramını, afyon ve esrarın on dokuzuncu yüzyılda ve öncesinde kullanım alanlarını, fiziksel ve psikolojik etkilerini, bağımlılık kavramını açıklamak, yukarıda adı geçen üç esere ve uyuşturucu kullandığı iddia edilen yazarlara, özellikle Samuel Taylor Coleridge’e göndermeler yaparak, edebiyat, üretim, yaratıcılık ve bağımlılık ilişkisini değerlendirmektir.
As it is known, the greatest desire of the individual has been to prove its existence and the action of self-realization has been identified with what it produces. At this point, creativity can be said to be the most valuable power of man. Creativity shaped by many factors is mostly attributed to writers and artists with the perception, intuition and expression power that can discover beyond the appearance. However, in this way of discovery, it has been expressed that writers and artists need different methods in addition to their knowledge and abilities. Although it is stated that opium and mystery were used by some writers and artists in the treatment of their physical disorders, it has been an important topic of debate whether these substances contribute to the imagination and creativity of the writers and artists who depend on these substances. Thomas De Quincey, a well-known writer of British literature, acknowledges his dependency. Confessions of a British Afion Tyracy In his work he attracted attention to the use and effects of the opium. by Charles Baudelaire, Do not make paradise In his title work, he shows his opinions about the use of opium and scratch. German literary critic and cultural historian Walter Benjamin by Esrar The title of the work contains the contents of the drug experiments between 1927 and 1934. The aim of this study is to explain the concept of creativity, the fields of use of opium and mystery in the nineteenth century and before, the physical and psychological effects, the concept of addiction, and to evaluate the relationship between literature, production, creativity and addiction, by sending messages to the three above-mentioned works and alleged writers who used drugs, especially to Samuel Taylor Coleridge.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
