Özet:

Çar II. Deli Petro ile başlayan Rusya’nın sıcak denizlere inme ve Balkanlarda yayılma politikası neticesinde Rusya, 19. Yüzyıldan itibaren yoğun bir Slavlaştırma politikasını uygulamaya başlamıştır. Bu politikanın doğal sonucu olarak Rusya Devleti, Kafkaslarda yaşayan halklar üzerinde yoğun bir baskı uygulayarak bölge insanını din değiştirmeye zorlamış bunu yanaşmayan kabileleri de baskı ve zulüm altına alarak göçe zorlamıştır. 1853 Osmanlı-Rus harbinden sonra Rusya’nın Kafkaslardaki baskıları giderek şiddetini artırmıştır. Şeyh Şamil öncülüğündeki kabileler uzun süre direnmeye çalışmışlarsa da Şeyh Şamil’in hayatını kaybetmesinden sonra direnci kırılan bölge insanı özellikle 1864 yılında soykırıma dönüşen Rus saldırılardan kurtulmak için akın akın Anadolu’ya göç etmeye başlamışlardır. Bu çalışma incelenen dönemde Rus zulmüne şahit olan ve bunları raporlandırarak İngiliz Dışişleri ofisine gönderen Trabzon, Sohumkale, İstanbul ve Odessa gibi bölgedeki İngiliz konsolos raporları ışığında hazırlanmıştır.

Anahtar Kelimeler: