Abstract:

Amaç: Kardiyopulmoner baypas (CPBP) sırasında kardiyak arrest, miyokardiyal koruma için kardiyoplejik solüsyonlar kullanılarak sağlanır. Kardiyopleji solüsyonlarının sistemik biyokimyasal etkileri hakkında sınırlı veri bulunmaktadır. Bu çalışma, del Nido kardiyopleji, kan kardiyopleji ve St. Thomas kardiyopleji solüsyonlarının biyokimyasal etkilerini karşılaştırmayı amaçlamıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif çalışma, 1 Ağustos 2017 – 31 Temmuz 2018 tarihleri arasında minimal invaziv aort kapak replasmanı yapılan hastaları içermektedir. Etik kurul onayı alındıktan sonra hastaların tıbbi kayıtları gözden geçirildi. Hastalar ameliyat sırasında kullanılan kardiyoplejiye göre 3 gruba ayrıldı: del Nido cardioplegia grubu (dNC grubu); kan kardiyopleji grubu (BC grubu); St Thomas kardiyopleji grubu (STC grubu). Perioperatif klinik sonuçlar ve laboratuvar bulguları gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya minimal invaziv aort kapak replasmanı yapılan 26 hasta dahil edildi. DNC grubundaki hastalar, diğer 2 gruptan daha az inotropik ajan gerektirdi, ancak fark anlamlı değildi (P = 0.844). Preoperatif  ve postoperatif troponin t düzeyi değişikliklerinde gruplar arasında anlamlı fark yoktu (P = 0.148). Arteryel glukoz ve insülin düzeylerindeki fark 3 grubun hepsinde benzerdi (sırasıyla P = 0.372 ve P = 0.258). Tiroid, karaciğer ve böbrek fonksiyonları da 3 grupta benzerdi. Sonuç: dNC solüsyonu, minimal invaziv aort kapak replasmanı ameliyatında miyokardiyal koruma ve biyokimyasal parametreler açısından kan kardiyopleji ve St. Thomas kardiyopleji solüsyonlarına güvenli bir alternatiftir.

Keywords: