Abstract:

Araştırma kırılgan gruba evde bakım vericilerin yaşam memnuniyeti ile bakım yükleri arasındaki bağıntı ve ilişkili etmenleri belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Samsun İline bağlı Çarşamba Devlet Hastanesi Evde Bakım Birimine kayıtlı 65 yaş ve üzeri yaşlı hastaya bakım veren 390 bakım verici oluşturmuş, örneklem seçimine gidilmeden araştırmaya katılmayı kabul eden 194 birey ile araştırma yürütülmüştür. Veriler Ekim 2014 – Ocak 2015 tarihleri arasında toplanmıştır, bakım verici anket formu, bakım verme yükü ölçeği ve yaşam doyumu ölçeği kullanılmıştır. Veriler IBM SPSS 23 paket programı kullanılarak analiz edildi. Sonuçlar aritmetik ortalama, standart sapma, minimum, maksimum, frekans ve yüzde olarak sunuldu. Mann Whitney U testi, ANOVA, Kruskall Wallis, Pearson korelasyon analizi uygulandı. Yaşlıya bakım veren bireylerin ortalama yaşam doyumu ölçeği puanı 22.58±3.16, bakım verme yükü ölçeği puanı 51.98±9.17 ile yaşlıya evde bakım verenlerin bakım yükleri ve yaşam doyumları orta düzeyden biraz yüksek olduğu belirlenmiştir. Yaşam doyumu ile bakım verme yükü arasında negatif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Bakım verme yükü arttıkça yaşam doyumunun azaldığı saptanmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda evde yaşlı hastaya bakım vericilerin yükünü azaltmak ve yaşam doyumlarını arttırmak için ihtiyaçları doğrultusunda eğitim danışmanlık ve rehberlik programlarının geliştirilmesi ve yaygınlaştırılması önemlidir.

Keywords: