Görüntüleme
14
İndirme
6
Türk sanatında süsleme çeşitliliği (sembolik, figürlü, mimari, yazılı, kozmik gibi) oldukça fazladır. Doğa, Türk süsleme sanatlarında bir sanat söylemi olarak yaygın bir şekilde kullanılmıştır. Doğa içinde yer alan insan, hayvan ve bitki türleri, sanatın söyleminde fiziksel özelliklerine atfedilen anlamlar ön plana çıkarılarak uygulanmış ve bir kültür kimliği vasfıyla yaşatılmıştır. Bu dinamik için de var olan insan ve hayvan tasvirlerini konu alan figürlü süslemeler Türk sanatında yaygın olarak karşımıza çıkmaktadır. Figürlü süsleme gruplarından biri olan hayvan motiflerini kapsayan bu çalışmanın amacı, hayvan sembolizminin Anadolu kilimlerindeki yansımalarına değinmektir. Bu amaçla hayvan motiflerinin Türk sanatındaki gelişiminden bahsedilerek, Anadolu’nun çeşitli yörelerinde dokunmuş kilimlerde uygulanan hayvan motiflerine değinilmiştir. Ikincil verilerden faydalanılarak ortaya çıkarılan çalışma bu anlamda yapılacak çeşitli araştırmalara örnek teşkil edecek niteliğe sahiptir. Çalışma sonucunda hayvan sembolizminin, başta Orta Anadolu olmak üzere, Anadolu’nun hemen hemen bütün yörelerinde uygulandığı görülmüştür. Hayvan motifleri kilimlerde genellikle tek başına bir ana motif olarak uygulanmazken daha çok ana motifi koruyucu bir role sahip oldukları görülmektedir. Bu bağlamda daha çok bordürlerde ve ana motifin etrafında uygulanan hayvan motifleri ile karşılaşılmıştır. Yine çalışma sonucunda, hayvan motiflerinin yöreden yöreye kompozisyon olarak küçük farklılıklar gösterdiği ancak anlam yükü açısından benzer özelliklere sahip oldukları ve genellikle korunma amaçlı uygulandıkları tespit edilmiştir.
Ornamentation diversity (symbolic, figural, architectural, written, cosmic) is quite rich in Turkish art. Nature has been widely used as an artistic discourse in Turkish decorative arts. The human, animal and plant species in nature are applied by bringing the meanings attributed to their physical characteristics to the forefront in the discourse of art and have been kept alive as a cultural identity. Figurative ornaments, which are about human and animal depictions that exist for this dynamic, are common in Turkish art.The aim of this study, which includes animal patterns, one of the figurative ornament groups, is to touch upon the reflections of animal symbolism on Anatolian rugs. For this purpose, the development of animal patterns in Turkish art was addressed, and animal patterns applied on rugs woven in various regions of Anatolia were mentioned. The study, which has been introduced by making use of secondary data is qualified to set an example for various studies to be conducted in this field. As a result of the study, it was observed and apprehended that animal symbolism was applied in almost all regions of Anatolia, especially in Central Anatolia. While animal patterns are not generally applied as the main and exclusive pattern on rugs, it is seen that they have been attributed a protective role rather than being the main pattern per se. In this context, animal patterns applied on borders and surrounding the main pattern were encountered in general. Nevertheless, as a result of the study, it was determined that animal patterns differ slightly from region to region in terms of composition, but they had similar features in terms of weight of sense and were generally applied for protection purposes.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
