Özet:

Abstract თანამედროვე რეალობამ გარკვეული ცვლილებები შეიტანა კულტურული მემკვიდრეობის გაგებაში, რომელშიც იგულისხ- მება არა მხოლოდ კულტურული და ისტორიული ძეგლები, არამედ ბუნებრივ/ტერიტორიული ზონებიც, რის შედეგედაც კულტურულ მემკვიდრეობაში მოიაზრება როგორც მატერიალური(ფიზიკური) ასევე არამატერიალური(სულიერი) კომპონენტები. ყაზახეთის რესპუბლიკას მდიდარი კულტურული და ისტორიული წარსული გააჩნია. მას როგორც ახალგაზრდა სახელმწიფოს აუცილებლად ჭირდება აღიარებული სულიერი ღირებულებები, რომლებიც გაამყარებენ მის საფუძველს. ,,კულტურული მემკვიდრეობის” სახელმწიფო პროგრამა შემუშავებულია ყაზახეთის პრეზიდენტის ნ. ნაზარ- ბაევის ინიციატივით კულტურული მემკვიდრეობის შესანარჩუნებელი სამუშაოების გასაძლიერებლად. პროგრამის პირ- ველი ეტაპი მიმდინარეობდა 2004–6 წლებში და მისი რეალიზებისთვის სახელმწიფო ბიუჯეტიდან გამოიყო 2,7 მილიარდი ტენგე. შედეგად ჩატარდა პრაქტიკულად ყოვლისმომცველი აღდგენითი სამუშაოები. პროგრამის მუშაობის უკვე შვიდწლიანი გამოცდილება ადასტურებს, რომ ამას მივყავართ ქვეყნის ახალი კულტურულ–ისტორიული ლანდშაფტის შექმნისკენ.

Anahtar Kelimeler: