Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
85
İndirme
28
Din, bir kutsal kitap ve onun etrafında gelişen bir hukuku içerecek şekilde müesses bir yapı olduğunda toplumun temel kabullerinin merkezinde yer alır. Bu noktada filozofun dine, kutsal kitaba ve din temelinde oluşan toplum ve hayat düzenine bakışı (din teorisi), felsefe ile din arasındaki ilişkiyi belirler. İslam filozofları arasında, din teorisinin orijinalliği ve kapsamlılığı bakımından Fârâbî’nin özel bir yeri vardır. O, felsefe ile din ilişkisini tarihsel ve epistemolojik yönleriyle ele almış ve dini, felsefenin kurduğu dünyanın önemli bir unsuru olarak konumlandırmıştır. Bu konumlandırma, dinin, felsefenin bir parçası olarak değerlendirilmesini dolayısıyla felsefe-din ilişkisinin bütün ile parça ilişkisi şeklinde ele alınmasını gerektirmektedir. Buna göre, din hem nazarî hem amelî kısımları ile felsefenin kapsamındadır ve ilkelerini felsefenin nazarî ve amelî kısımlarından alır. Felsefenin dine ontolojik ve epistemolojik önceliğinin yanı sıra zamansal önceliği de vardır. Fârâbî hem felsefenin tarihsel serüvenine ilişkin anlatısını böyle bir öncelik fikri ile sunmakta, hem de bir toplumun ya da medeniyetin ideal düzeni bakımından felsefenin dine zamansal önceliğinin önemine işaret etmektedir. Bu çalışmada, Fârâbî’nin düşünce sisteminde felsefenin dine önceliğinin çeşitli boyutlarına yer verilecek, epistemolojik öncelik ile zamansal öncelik fikirlerinin birbirini destekleyen ve bütünleyen bir temelde ele alınması gerektiğine işaret edilecektir.
Religion is the center of the basic acceptance of society when it is a institution that contains a sacred book and a law that develops around it. At this point, the philosopher’s view of the society and the order of life (the theory of religion) based on the religion, the sacred book and the religion determines the relationship between philosophy and religion. Among the Islamic philosophers, Farabi has a special place in terms of the originality and extent of the religious theory. He addressed the relationship between philosophy and religion in its historical and epistemological aspects and positioned religion as an important element of the world in which philosophy was founded. This positioning requires that religion be regarded as part of philosophy, so that the philosophy-religion relationship should be treated in the form of a part-relation with the whole. According to this, religion is both the Nazareth and the operational parts and the scope of philosophy and takes its principles from the Nazareth and the operational parts of philosophy. The religion of philosophy has an ontological and epistemological priority as well as a time priority. The pharaoh both presents his narrative of the historical success of philosophy with such a priority idea, and points out the importance of the religious priority of philosophy in terms of the ideal order of a society or civilization. This study will include the various dimensions of the religious priority of philosophy in the thought system of Farabi, and will point out that the epistemological priority and time priority ideas must be addressed on a mutually supporting and integrating basis.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
