Abstract:

Desen ve yalın anlamıyla çizgi, bir sanatçının doğayla olan sembolik ilişki düzeninin biricik temelidir. Desen, bir sanatçının çıraklık serüvenini öte bir duruma taşıması için gerekli donanımları sağlayan vazgeçilmez bir araç olarak kabul edilir. Bu açıdan çizgi ve desen, plastik sanatların temelinde yer alan vazgeçilmez biçimsel değerleri oluştururlar. Bu değerler, günümüz sanatının barındırdığı güncel dinamikler açısından bakıldığında da geçerliliğini yitirmemiştir. Günümüz sanatında desen, sanatçıların kendilerini çok değişik araçlarla ifade etmelerinde deneysel bir anlatım dili olarak, farklı deneyimleri elde tutacak şekilde kendini gösterir. Geleneksel dönemlerden farklı olarak günümüz sanatı, bu aracı, çağdaş sanatın dinamiklerini sorgulamak açısından ilk plana almayı başarmıştır. Özellikle günümüz sanatının disiplinlerarası pratikleri, çizgi ve desenin bir çıraklık deneyimi olgusu olmaktan çıkmasını sağlamış ve desenin dönüşmesini gerçekleştirmiştir. Günümüz sanatçısı, tekil biçim olarak çizgi ve deseni deneysel biçimde her türlü sanat formuna dönüştürerek dolaşıma çıkarmaktadır. Dolayısıyla bu süreç, aynı zamanda, desen ve çizginin bağlamsal konservatifliğini yitirip oldukça yeni anlamlar ve durumlar barındırabileceğine işaret etmektedir

Keywords: